ارزیابی یادگیری و حافظه موش صحرایی صرعی‌شده توسط تزریق داخل‌هیپوکمپی اسید کاینیک پس از دریافت بربرین

نویسندگان

1 گروه فارماکولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد، تهران

2 مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی - دانشگاه شاهد، تهران

3 پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد، تهران

چکیده

مقدمه و هدف: صرع، دومین بیماری شایع سیستم عصبی مرکزی است. ازآنجا‌که شیوع مشکلات حافظه در بیماران صرعی، زیاد است، هدف بررسی حاضر، ارزیابی اثر بربرین بر اختلال یادگیری و حافظه در موش‌های صحرایی صرعی‌شده بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه از 32 موش نر با وزن 190 تا 240 گرم استفاده‌شد که به چهار گروه «شم (Sham) یا کنترل با جراحی کاذب، شم دریافت‌کننده‌ بربرین، صرعی و صرعی دریافت‌کننده‌ بربرین» تقسیم‌شدند. بربرین به میزان 25 میلی‌گرم برکیلوگرم به‌طور روزانه و به‌صورت داخل‌صفاقی و از یک هفته پیش از جراحی به حیوان‌ها تا 1 ساعت پیش از جراحی تزریق‌شد. برای صرعی‌کردن حیوان‌ها از اسید کاینیک حل‌شده در نرمال سالین به میزان 1 میکروگرم به‌ازای هر موش استفاده‌شد. موش‌ها در پایان هفته پنجم برای بررسی حافظه و یادگیری، تحت آزمون رفتار احتراز غیرفعال در دستگاه شاتل باکس و آزمون مازY قرار‌گرفتند.

نتایج: تأخیر اولیه در میان گروه‌ها، تفاوتی معنی‌دار نداشت. تأخیر در حین عبور در گروه صرعی‌شده درحدی معنی‌دار، از گروه شم، کمتر بود (p < 0.05) و در گروه صرعی تحت تیمار با بربرین، این مؤلفه (پارامتر) درحد معنی‌دار، بیشتر از گروه صرعی بود (p < 0.05). درزمینه رفتار تناوبی در گروه صرعی‌شده، کاهش معنی‌دار تناوب مشاهده‌شد (p < 0.05) و در گروه پیش‌تیمار با بربرین، این مؤلفه بهبودنیافت؛ به‌علاوه در گروه صرعی پیش‌تیمار با بربرین، کاهش شدت تشنج مشاهده‌شد (p < 0.05).

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان‌دادند، تجویز بربرین در صرع لب گیجگاهی، سبب بهبود حافظه و یادگیری در آزمون رفتار اجتنابی غیرفعال می‌شود اما موجب بهبود حافظه فضایی نمی‌شود و همچنین، بربرین، اثر ضدتشنج هم دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Assessment of learning and memory in intrahippocampal kainate epileptic rats following berberine administration

چکیده [English]

Background and Objective: Epilepsy is the second most common disease of the central nervous system. Since memory disturbance is rather commin in epileptic patients, 20, the goal of this study was to assess the effect of berberine on memory deficit in epileptic rats.

Materials and Methods: In this study, 32 male rats weighing 190-240 g were divided into 4 groups: sham, sham receiving berberine, epileptic, and epileptic receiving berberine. Berberine was daily administered at a dose of 25 mg/kg IP, started one week prior to surgery up to one hour before surgery. For induction of epilepsy, 1g of kainate/rat dissolved in normal saline was injected. At the end of fifth week, learning and memory in passive avoidance (shuttle box) and Y-maze tests was assesed.

Results: There were no significant differences between the groups regarding initial latency. However, step through latence in epileptic group was significantly lower than the sham group (p < 0.05). In epileptic group treated with berberine this parameter was significantly more than the epileptic group (p < 0.05). In addition, alternation behavior in the epileptic group decreased (p < 0.05) and this was not improved following berberine pretreatment. In addition, seizure intensity in the epileptic group pretreated with berberine reduced versus epileptic rats (p < 0.05).

Conclusion: The results of this study showed that administration of berberine in temporal lobe epilepsy improves memory and learning in passive avoidance test, but does not improve spatial memory in Y maze task and it has also anticonvulsant effect.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Berberine
  • Memory
  • Learning
  • Epilepsy