مقایسه کیفیت زندگی کودکان آزاردیده با عادی

نویسندگان

دانشگاه سمنان، ایران

چکیده

مقدمه و هدف: محیط اجتماعی بر کیفیت زندگی تأثیرمی‌گذارد و موجب بروز بیماری‌های روانی و جسمانی در کودکان می‌شود. هدف پژوهش حاضر، مقایسه کیفیت زندگی کودکان آزاردیده با کودکان عادی با کنترل نقش اضطراب اجتماعی، خلق و احساس بود. مواد و روش‌ها : طرح پژوهش از نوع غیرآزمایشی بود. شرکت‌کنندگان 60 کودک بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 30 کودک آزاردیده از مراکز مداخله در بحران‌های فردی و اجتماعی و کودکان خیابانی شهر سمنان در سال 1391 انتخاب‌شدند؛ آنها با 30 کودک عادی از لحاظ سن و جنس همتا شدند و همه آنها سیاهه کیفیت زندگی کودک، سیاهه فوبی و اضطراب اجتماعی کودکان و پرسش‌نامه کوتاه خلق/ احساس را تکمیل‌کردند. نتایج: یافته‌ها نشان‌دادند که با کنترل اضطراب اجتماعی، کیفیت زندگی گروه آزاردیده با عادی در بعد جسمانی، متفاوت بود. با کنترل هم‌زمان تغییرهای خلق / احساس کودک بر ابعاد عاطفی و اجتماعی و کنترل اضطراب اجتماعی بر ابعاد عاطفی و آموزشگاهی، تفاوت کیفیت زندگی در این ابعاد میان دو گروه آزاردیده و عادی از نظر آماری، غیرمعنادار شد. نتیجه‌گیری: مداخلات درمانی برای بهبود کیفیت زندگی در بعد عاطفی باید متمرکز بر اضطراب اجتماعی و خلق/ احساس باشند، درحالی‌که برای بهبود کیفیت زندگی در بعد اجتماعی، این مداخلات باید بر خلق/ احساس و در بعد آموزشگاهی باید بر اضطراب اجتماعی متمرکز باشند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparison of quality of life in normal and abused children

چکیده [English]

Background and Objective: Social environment affects quality of life and causes physical and psychological disorders in children. Aim of this study was to compare the quality of life in abused and normal children by controlling roles of social anxiety, mood and feeling.

Materials and Methods: The research design was a non-experimental protocol. Participants were 60 children. Using available sampling method, 30 abused children were selected from Center for Treatment of Social and Individual Crisis and a Center of Street Children in Semnan in 2012. They were matched with 30 normal children by age and gender. They completed Pediatric Quality of Life Inventory, Social Phobia and Anxiety Inventory and Short Mood and Feeling Questionnaire for Children.

Results: The results for social phobia and quality of life in physical dimension was different between the two groups. By controlling simultaneous changes of children's mood/feeling on emotional and social dimensions, and also, by controlling social anxiety on emotional and school dimensions, difference of quality of life in these dimensions between the two groups were not statistically significant.

Conclusion: Interventions should focus on social anxiety and mood/feeling for improving the quality of life in emotional dimension, while these interventions should focus on mood/feeling for improving social quality of life and should focus on social anxiety to improve school dimension.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Child abuse
  • Quality of Life
  • Anxiety disorders
  • affection
  • Emotio