ارزیابی اثر ضد‌دردی تجویز تیموکینون در موش صحرایی دیابتی و تعیین نقش پراکسیداسیون لیپیدی سرم

نویسندگان

1 دانشگاه پیام نور

2 دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد

3 دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

چکیده

 مقدمه و هدف: هیپرآلژزی یکی از علائم دیابت قندی محسوب می­شود که کیفیت
زندگی افراد مبتلا را تحت تأثیر قرار­می­دهد. تیموکینون مشتق از سیاهدانه دارای آثار
ضد­دیابتی و ضد­التهابی است. در این بررسی اثر ضد­دردی آن در موش­های صحرایی
دیابتی­شده توسط استرپتوزوتوسین مورد ارزیابی قرار­گرفت.    مواد و روش‌ها: موش­ها به گروه­های کنترل, کنترل تحت تیمار با دوز بالای
تیموکینون، دیابتی، کنترل و دیابتی دریافت­کننده سدیم سالیسیلات، دیابتی و دیابتی­های
تیمار­شده با دوز پایین یا بالای تیموکینون تقسیم شدند. تیموکینون در دو دوز 5/2 و
5 میلی­گرم بر کیلوگرم (داخل صفاقی) بعد از یک هفته از القای دیابت توسط
استرپتوزوتوسین به مدت 5 هفته تجویز شد.   یافته­ها: تیموکینون موجب کاهش معنی­دار نمرات درد موش­های دیابتی
در دو مرحله حاد و مزمن آزمون فرمالین شد (05/0p < ) و تزریق سدیم سالیسیلات نمره درد را در مرحله مزمن به­طور معنی­دار
کاهش­داد (01/0p < ).
به­علاوه، تجویز تیموکینون به موش­های دیابتی یک کاهش معنی­دار در مدت زمان تأخیر
در بیرون کشیدن دم در مقایسه با گروه کنترل ایجاد­نکرد؛ همچنین، تیموکینون میزان
مالون دی­آلدئید را در سرم موش­های دیابتی به­طور معنی­دار کاهش­داد (05/0p < )   نتیجه­گیری: تجویز تیموکینون موجب کاهش معنی­دار شدت درد در دو مرحله
حاد و مزمن آزمون فرمالین در مدل تجربی دیابت قندی می­شود و بر آستانه درد حرارتی
تأثیر­ندارد و بخشی از این اثر از طریق کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در نواحی محیطی
بدن به­انجام­می­رسد. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Antinociceptive effect of thymoquinone in diabetic rats and the role of serum lipid peroxidation

نویسندگان [English]

  • Uranus Poordahandeh 1
  • Sima Nasri 1
  • Mehrdad Roghani 2
  • Parvin Salehi 1
  • Tourandokht Baluchnejadmojarad 3
چکیده [English]

 Background and Objective: Hyperalgesia is one of the signs
of diabetes mellitus that affects the life quality of patients. Nigella
sativa-derived thymoquinone exhibits antidiabetic
and anti-inflammatory effects. This study was designed to investigate the
antinociceptive effect of thymoquinone (TQ) in streptozotocin-diabetic rats.   Materials and Methods: Rats were divided into control, high
dose TQ-treated control, diabetic, sodium salicylate (SS)-treated control and diabetic,
and high and low dose TQ-treated diabetic groups. TQ was administered i.p. at
doses of 2.5 and 5 mg/kg one week after diabetes induction by streptozotocin
for 5 weeks.    Results: TQ treatment of diabetic rats reduced pain score
in acute and chronic phases of the formalin test (p < 0.05). Meanwhile, SS
administration significantly reduced pain score only at chronic phase of the
test (p < 0.01). Regarding hot tail immersion test, diabetic rats showed a
significant reduction in tail flick latency as compared to control ones
(p < 0.05) and TQ treatment of diabetic rats slightly increased this latency
relative to untreated diabetics but the existing difference was not
statistically significant. In addition, high-dose TQ significantly reduced serum
level of MDA in diabetic group (p < 0.05).   Conclusion: Taken together, administration of TQ could
attenuate nociceptive score in both phases of formalin test in experimental
model of diabetes mellitus and has no obvious effect on thermal pain threshold
and part of this effect is exerted through attenuation of lipid peroxidation in
peripoheral tissues of the body. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Thymoquinone
  • Antinociceptive
  • Formalin test
  • Hot tail immersion test
  • Diabetes mellitus
  • Malondialdehyde