بررسی میزان ریزنشت باکتریایی در محل اتصال اباتمنت به فیکسچر ITI هنگام استفاده از اباتمنت‌های ITI، OIO, OSSTEt

نویسندگان

1 گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه شاهد

2 گروه میکروب‌شناسی، دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات میکروب‌شناسی ملکولی دانشگاه شاهد

3 دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه شاهد

چکیده

 مقدمه و هدف: یکی از شایع­ترین نگرانی­ها در زمینه استفاده از پروتزهای
متکی بر ایمپلنت، ریزنشت باکتریایی در ناحیه اتصال فیکسچر و اباتمنت است. هدف این
مطالعه، ارزیابی میزان ریزنشت باکتریایی در محل اتصال اباتمنت به فیکسچر ITI هنگام استفاده از اباتمنت­های
DIO, OSSTEM, ITI است.  مواد و روش­ها: 30 عدد فیکسچر ITI براساس نوع اباتمنت مورد استفاده به سه گروه تقسیم شدند. در گروه
اول 10 اباتمنت ITI،
در گروه دوم 10 اباتمنت DIO
و در گروه سوم 10 اباتمنت OSSTEM
با طول و قطر مشابه به فیکسچر­ها متصل شدند؛ همچنین از هر گروه 2 عدد فیکسچر و
اباتمنت اضافه تهیه­شده، به دو زیر گروه تقسیم­شدند. در زیر گروه کنترل مثبت،
فیکسچرها و اباتمنت­ها بدون اینکه به هم متصل شوند در محلول باکتریایی قرار­داده­شدند
و در زیر گروه دوم نیز بدون اتصال در محلول نرمال سالین قرار­داده­شدند؛ همچنین
نمونه­ها در سایر گروه­ها در ویال­های حاوی محیط کشت آغشته به باکتری استرپتوکوکوس
فکالیس قرار­گرفته، سپس همه نمونه­ها به مدت پنج روز تحت انکوباسیون قرار­داده­شدند
و پس از خارج­کردن از ویال­ها، تمامی اباتمنت­ها از فیکسچرها جدا­شده، به مدت 30
ثانیه در محلول نرمال سالین ورتکس شدند؛ سپس 1/0 میلی­لیتر از محلول حاصل، در محیط
کشت مخصوص باکتری استرپتوکوکوس فکالیس قرار­داده­شد و پس از دو روز انکوباسیون،
تعداد کلونی­های موجود برای هر­یک از فیکسچرها و اباتمنت­ها شمارش شدند.    نتایج: میانگین تعداد کلونی­ها به­ترتیب برای اباتمنت و فیکسچر
در گروه اول 6/13 و 20، در گروه دوم 9/21 و 9/28،​ در گروه سوم 2/26 و 9/35، در گروه کنترل مثبت 3/152 و
3/178 و در گروه کنترل منفی 0 (صفر)، شمارش­شد. اختلاف تعداد کلونی­ها میان گروه
اول و دوم معنی­دار نبود ولی میزان ریزنشت میان گروه اول و سوم، تفاوتی معنی­دار
را نشان­ می­داد.   نتیجه‌گیری:​ با توجه به نتایج مطالعه حاضر، تطابق اباتمنت­های DIO روی فیکسچرهای ITI قابل­قبول است؛ ولی این
مسئله درباره اباتمنت­های OSSTEM
صدق­نمی­کند و استفاده از این اباتمنت­ها روی فیکسچرهای ITI پیشنهاد­ نمی­شود. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluation of bacterial leakage rate at the interface of ITI fixtures and ITI, DIO and OSSTEM solid abutments

نویسندگان [English]

  • Shojaeddin Shayegh 1
  • Parviz Owlia 2
  • Mohammad Kamali
  • Seyed Mohammadreza Hakimaneh 3
چکیده [English]

 Background and Objective: One of
the most concerns about the use of implant treatments is bacterial leakage
between the fixture and abutment at the connection. The aim of this study was
to evaluate the bacterial leakage rate at the interface of ITI fixtures and
ITI, DIO and OSSTEM solid abutments.  Materials and Methods: Thirty ITI
fixtures were divided into three groups (n=10) based on the abutment used. In
the first group, 10 solid ITI abutments, in the second group, 10 solid DIO
abutments, and in the third group, 10 solid OSSTEM abutments with similar
length and diameter were screwed into fixtures. Fixtures and abutments were
assembled and allowed to incubate in a solution of Streptococcus faecalis
(SF) for 5 days. In each group, two additional fixtures and two abutments were
selected and divided into two subgroups. In the negative-control subgroups,
abutments were not connected to fixtures and were placed into normal saline
solution. In the positive-control subgroup, abutments were not connected to
fixtures but were subjected to the same bacterial solution. After disconnection
of fixtures and abutments under sterile condition, abutments and fixtures were
placed in 1ml of normal saline solution and were vortexed for 30 sec. Then,
0.01 ml of each vortexed solution was cultured under appropriate conditions for
2 days. The CFUs (colony forming unit) were counted and recorded for each
abutment and fixture. Results: The average of CFUs for
each abutment and fixture counted in the first group was 13.6 and 20, in the
second group was 21.9 and 28.9, in the third group was 26.2 and 35.9, in positive
control subgroup was 152.3 and 178.3, and in negative-control subgroup was 0
and 0, respectively. There were not statistically significant differences
between the first and second groups but the leakage rate was statistically
different between first and third groups. Conclusion: The results of the
present study demonstrated that compatibility of DIO solid abutments on ITI
fixtures are acceptable but it is not the case for OSSTEM solid abutments and
the use of these abutments on ITI fixtures is not recommended. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Bacterial leakage
  • Abutment
  • Fixture
  • Streptococcus faecalis