برآورد میانه‌دُز مؤثر و ماکزیمم‌دُز مؤثر داروی آدرنالین بر میزان انقباض آئورت سینه‌ای موش‌های دیابتی مواجهه‌یافته با دانۀ پسیلیوم

نویسندگان

1 عضو هیئت‌علمی، دانشکدۀ علوم‌پزشکی آبادان، آبادان، ایران

2 دانشیار، گروه آمار زیستی و مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیرواگیر دانشکدۀ بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی، همدان، ایران

3 استاد ، گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی زنجان. تهران ، ایران

4 استاد، گروه آمار زیستی دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران،

چکیده

مقدمه و هدف: هدف اصلی توسعۀ دارو، یافتن دُز یا دامنۀ دُز دارویی است که مؤثر و ایمن باشد. یکی از اهداف مهم در مطالعات دارویی برآورد دُزهای هدف می‌باشد که برای این مهم معمولاً از طرح موازی استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین میانه‌دُز و حداکثر اثر داروی آدرنالین بر میزان انقباض آئورت سینه‌ای موش‌های دیابتی که به آن‌ها دانۀ اسفرزه داده شده بود، است.


مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر یک مطالعۀ تجربی با پنج دُز مختلف داروی آدرنالین بر روی چهل موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار، در محدودۀ وزنی 8/9± 302 گرم و در محدودۀ سنی ۱۲تا۱۴ ماه می‌باشد. در این مطالعه، چهار مدل دُز پاسخ (خطی، ایماکس، درجه‌دو و ایماکس سیگموئید) برای برازش به داده‌ها در نظر گرفته شد. درنهایت برای انتخاب مدل از معیار آکائیک استفاده شد و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار R انجام شد.


نتایج: با استفاده از معیار آکائیک (AIC) مدل ایماکس بهترین مدل شناخته شد و براساس آن میانه‌دُز مؤثر  8ـ10×6/6 مولار برآورد شد و حداکثر اثر  با استفاده از این مدل 38/1 گرم در واحد سطح برآورد شد.


نتیجه‌گیری: نیمی از ماکزیمم‌اثر میزان انقباض آئورت سینه‌ای موش‌های دیابتی که به آن‌ها دانۀ اسفرزه داده شده، در دُز8ـ10×6/6 مولار از داروی آدرنالین رخ می‌دهد و باتوجه‌به مقدار حداکثر اثر یعنی 38/1 گرم در واحد سطح، می‌توان نتیجه گرفت که از این نقطه به‌بعد هرچه میزان دُز را زیادتر کنیم، در میزان انقباض تغییری مشاهده نمی‌کنیم.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Estimation of median and maximum effective concentration of adrenaline on thoracic aortic contraction in diabetic rats exposed to psyllium seed

چکیده [English]

Background and Objective: The main purpose of drug development is finding a dose or a range of medicine dose which is both effective and safe. One of the most important goals of drug researches is estimating the target dose. In this study, median and maximum effective concentration of adrenaline on thoracic aortic contraction in diabetic rats exposed to psyllium seed was estimated.


Materials and Methods: This experimental study was performed with five different drug concentrations of adrenaline on 40 male Albino Wistar rats in a weight range of 302±8.9 g and ages of 12-14 months. Four models (Linear,  Emax, Quadratic, and Sigmoid Emax ) were fitted to the data and the data was analyzed using R package.


Results: Using Akaike's Information criteria (AIC), emax model was chosen as the best one. The median of the effective dose (ED50) was estimated using 6.6×10-8 molar dose model. The maximum effect was estimated 1.38 gr/unit of area using this model.


Conclusion: Half of the maximum effect of thoracic aorta contraction in diabetic rats happened in the ones given Esforse seeds in 6.6x10-8 molar concentration of adrenaline. The maximum effect of 1.38 g/unit area indicates that the aorta contraction is saturated in this point and as concentration increases, no more changes in contraction will happen.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Adrenaline
  • Diabetes
  • Psyllium
  • Dose-response
1. Bertz F, Hsu J, Pinheiro J, et al. Dose finding: a challenge in statistics. Biometrical Journal 2008; 50(4): 480ـ504. 2. Doseـresponse relationship. (Accessed October 6 2015, at www.greenfacts.org/glossory/def/doseـresponseـrelationshipـdoseـresponse.htm). 3. Kotz S, Balakrishnan N, Read C.B, et al. Encyclopaedia of Biostatistics. New Jersey: Wiley& Sons, 2006; 59ـ71. 4. DoseـResponse relationship. (Accessed October 6 2015, at http//en.wikipedia.org /wiki/ Dose_Response_relationship). 5. Katzvng BG. Principles of basic and clinical pharmacology, Translator: Aiati M.Tehran: Rafi: 2005; 10 ـ 40. 6. Aiati M. Pharmacology. Tehran: Rafi: 2008: p. 10ـ15. 7. Ivanova A, James AB, Inna P. Adaptive dose finding on tـstatistic for doseـresponse trials. Statistics in Medicine 2008; 27: 1580ـ1592. 8. Aiati M. Basical and clinical Pharmacology. Tehran: Rafie Press; 2005. 9. Brain P, Kirby S, Larionov R. Fitting Emaxmodels to clinical trial dose–response data when the high dose asymptote is ill defined. Pharmaceutical Statistics 2014; 13 : 364–370. 10. Jobidon C, Nadeau A, Tancrede G. Diminished hypotensive response to isoproterenol in streptozotocinـdiabetic rats. General Pharmacology 1989; 20(1):39ـ45. 11. Abede W, Harris KH, Macleod KM. Enhanced Contractile responses of arteries from diabetic rasts to a1ـadrenoceptor stimulation in the absence and presence of extracellular calcium. Journal of Cardiovascular Pharmacology 1990; (16): 239ـ248. 12. Kritchevsky D, Tepper SA, Klurfeld DM. Influence of psyllium preparations on plasma and liver lipids of cholesterolـfed rats. Artery 1995;21(6):303ـ11. 13. VargaraـJimenez M, Furr H, Fernandex ML. Pectin and psyllium decrease the susceptibility of LDL to oxidation in guinea pig. The Journal of Nutritional Biochemistry 1999; 10(2):118ـ24. 14. Marlett JA, Fischer MH. The active fraction of psyllium seed husk. Proceedings of the Nutrition Society 2003; 62(1):207ـ9. 15. Edwards S, Chaplin MF, Blackwood AD. Primary structure of arabinoxylans of ispaghula husk and whear bran. Proceedings of the Nutrition Society 2003; 62(1):217ـ22. 16. Rodriguez ME, Galvez J, Camuesco D. Intestinal antiـinflammatory activity of dietary fiber (plantago). Clinical Nutrition 2003; 22(5):463ـ71. 17. Schmider RE, Hilgers KF, Schaich MP, et al. Reninـangiotensin system and cardiovascular risk. Lancet 2007; 369(9568): 1208ـ19. 18. Roghani M, Baluchnejad Mojarad T, Yadegari S, et al. Protective effect of Plantago Psyllium seed on contractile reactivity of thoracic aorta of Streptozotocinـdiabetic rats. Arak University of Medical Sciences Journal 2006; 9: 36ـ43.