ارتقای توانمندی در شیردهی در زنان نخست‌زا: تأثیر آموزش و حمایت خانواده‌محور

نویسندگان

1 استادیار، گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دکترای بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 استادیار، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

4 کارشناس علوم حوزوی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه و هدف: فاکتورهایی نظیر توانمندی و خودکارآمدی عامل روان‌شناختی و انگیزشی مهم و قابل‌تغییری برای تداوم تغذیه با شیر مادر است و انتظار می‌رود که توانمندسازی باعث بهبود وضعیت شیردهی گردد؛ لذا این کارآزمایی بالینی با هدف ارتقای توانمندی زنان در شیردهی طراحی و اجرا شد.


مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی با نمونه‌گیری در دسترس زنان باردار واجد معیارهای ورود، انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. برای هر زن در گروه مداخله دو جلسۀ دوساعته آموزش شیردهی خانواده‌محور در دوران بارداری و یک جلسه مشاورۀ شیردهی خانواده‌محور در هفتۀ اول بعد از زایمان برگزار شد. گروه کنترل آموزش‌های روتین را دریافت کردند. توانمندی مادران در شیردهی با استفاده از پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته، دو هفته و دو ماه بعد از زایمان در دو گروه ارزیابی شد.


نتایج: در پایان دوماهگی 71 زن در دو گروه کنترل و مداخله (به‌ترتیب 36 و 35) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد که آموزش و حمایت خانواده‌محور باعث افزایش معنی‌داری در میانگین نمرۀ توانمندی شیردهی مادران گروه مداخله در دو هفته و دو ماه پس از زایمان نسبت به گروه کنترل می‌شود. به‌علاوه تغذیۀ انحصاری با شیر مادر در سن دوهفتگی و دوماهگی کودکان گروه مداخله به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود.


نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است آموزش و حمایت خانواده‌محور باعث ارتقای تغذیۀ انحصاری با شیر مادر می‌شود. پیشنهاد می‌گردد جهت ارتقای وضعیت شیردهی، آموزش مادران به‌همراه خانواده از دوران بارداری شروع گردد. بعد از زایمان مهارت‌های شیردهی و حمایت خانواده آموزش داده شود و مشکلات شیردهی با حضور اعضای کلیدی خانواده حل گردد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Promoting breastfeeding empowerment in primiparus women: effect of family-center education and support

چکیده [English]

Background and Objective: Mothers’ empowerment and self-efficacy in breastfeeding are key motivational and psychological factor for continuous breastfeeding and expected improve breastfeeding. Therefore, this study was carried out aiming to promote women’s empowerment in breastfeeding.


Materials and Methods: In this random clinical trial, pregnant women were gradually selected and randomly put into a control and an intervention group. For the intervention group, two 2-hour educational breastfeeding sessions were held for each pregnant woman along with her key family members and breastfeeding training manual and software were given to them; then mothers and family members attended a breastfeeding counseling session one week after delivery. The control group received routine education. Mothers’ empowerment was assessed by a researcher-made questionnaire two weeks and two months after delivery.


Results: 71 women in the control and intervention groups were investigated two months after delivery. Findings showed that family-centered education and support significantly increases the mean score of breastfeeding empowerment in the intervention group at 2 weeks and 2 months after birth as compared to the control group. In addition, exclusive breastfeeding at 2 weeks and 2 months after birth in the intervention group was significantly higher than that of the control group.


Conclusion: Results showed that family-centered education and support promote exclusive breastfeeding. For breastfeeding promotion, it is suggested to train mothers and their families during pregnancy and teach breastfeeding skills and family support after delivery and resolve related problems in collaboration with key family members.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Family- centered education-support
  • Empowerment
  • Breastfeeding
Casey SE. Evaluations of reproductive health programs in humanitarian settings: a systematic review. Conflict and health. 2015; 9:S1. Davis C, Sloan M, Tang C. Role occupancy, quality, and psychological distress among Caucasian and African American women. Affilia. 2011; 26(1): 72-82. Haggart M, Carey P. Community health promotion: Challenge for practice. London, Royal College of Nursing Pub. 2000. Heidari M, Alhani F, Kazemnejad A, Moezzi F. The effect of empowerment model on quality of life of Diabetic adolescents. Iranian Journal of Pediatrics. 2007; 17. Victora CG, Bahl R, Barros AJ, França GV, Horton S, Krasevec J, et al. Breastfeeding in the 21st century: epidemiology, mechanisms, and lifelong effect. The Lancet. 2016; 387: 475-90. Marshall J, Godfrey M, Renfrew M. Being a ‘good mother’: managing breastfeeding and merging identities. Social Science & Medicine. 2007; 65(10): 2147-59. Pediatrics AAo, Obstetricians ACo, Gynecologists. Breastfeeding handbook for physicians. AAP Books. 2013. WHO. WHO recommendations on Postnatal care of the mother and newborn. World Health Organization: WHO Library Cataloguing-in-Publication Data; 2013. Organization WH. World health statistics 2014. Geneva, Switzerland: World Health Organization; 2014. Roudbari M, Roudbari S, Fazaeli A. Factors associated with breastfeeding patterns in women who recourse to health centres in Zahedan, Iran. Singapore Medical Journal. 2009; 50(2): 181. Olang B, Heidarzadeh A, Strandvik B, Yngve A. Reasons given by mothers for discontinuing breastfeeding in Iran. International Breastfeeding Journal. 2012; 7: 1-7. Olang B, Farivar K, Heidarzadeh A, Strandvik B, Yngve A. Breastfeeding in Iran: prevalence, duration and current recommendations. International Breastfeeding Journal. 2009; 4(8). Marandi A, Afzali H, Hossaini A. The reasons for early weaning among mothers in Teheran. Bulletin of the World Health Organization. 1993; 71(5): 561-69. Kang JS, Choi SY, Ryu EJ. Effects of a breastfeeding empowerment programme on Korean breastfeeding mothers: A quasi-experimental study. International journal of nursing studies. 2008; 45(1): 14-23. Heidari Z, Keshvari M, Kohan S. Breastfeeding Promotion, Challenges and Barriers: a Qualitative Research. International Journal of Pediatrics. 2016; 4(5): 1687-95. Kohan S, Heidari Z, Keshvari M. Facilitators for Empowering Women in Breastfeeding: a Qualitative Study. International Journal of Pediatrics. 2016; 4(1): 1287-96. McLelland G, Hall H, Gilmour C, Cant R. Support needs of breast-feeding women: Views of Australian midwives and health nurses. Midwifery. 2015; 31(1): e1-e6. Mojalli M, Basiri Moghadam M, Shamshiri M. Effectiveness of Instructional Environment and Related Factors on Breastfeeding Function of Mothers. The Horizon of Medical Sciences. 2010; 16(1): 59-64. Sakkaky M, Khairkhah M, Hosseini AF. The Effect of Home Visit after Cesarean Delivery on Exclusive Breastfeeding in Neonatal Period. Iran Journal of Nursing. 2010; 23(64): 72-80. Azhari S, Baghani R, Akhlaghi F, Ebrahimzadeh S, SALEHI J. Comparing the effects of hands-on and hands-off breastfeeding methods on self-efficacy in primiparous mothers. 2011. Hall WA, Hauck Y. Getting it right: Australian primiparas’ views about breastfeeding: A quasi-experimental study. International journal of nursing studies. 2007; 44(5): 786-95. Tork Zahrani S, Karamollahi Z, Azgoli G, Akbarpur Baghian A, Sheikhan Z. Effect of Support from the Mothers with Positive Breast Feeding Experience on Breast Feeding Pattern and Duration among Primiparous Women Referred to MaternityWard of Ilam Hospital, 2010. www sjimu medilam ac ir. 2012; 20(2): 9-16. Sardenberg C. Liberal vs Liberating Empowerment: Conceptualising Women’s Empowerment from a Latin American Feminist Perspective. Pathways Working Paper. 2009; 7. Akaberian S, Jamand T, Zahmatkeshan N, Bagherzadeh R, Mirzaei K, Gharibi T, et al. Comparing the effectiveness of multimedia & routine educations on exclusive breast feeding in children less than 6 months in health centers of Bushehr city. Iranian South Medical Journal. 2015; 17(6): 1252-60.