تأثیر تمرینات تناوبی هوازی بر بهبود حافظۀ بیماران دیابتی با توجه به تغییرات هموسیستئین

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه الزهرا مشهد

2 استادیار تربیت بدنی دانشگاه شهید باهنر کرمان

3 کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه الزهرا مشهد

4 دانشجوی دکترا دانشگاه تربیت مدرس تهران

5 استاد فیزیولوژی دانشگاه علوم پزشکی کرمان

چکیده

مقدمه و هدف:  تغییر سبک زندگی و بی‌تحرکی، دیابت را به یکی از بیماری‌های شایع جامعه تبدیل کرده است. ازجمله عوارض ثانویۀ دیابت اختلالات حافظه می‌باشد. هیپرهموسیستئینمی که از تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از دیابت می‌باشد، می‌تواند سبب تشدید این اختلالات شود که طی تحقیقات به اثر فعالیت بدنی بر هموسیستئین اشاره شده است. این مطالعه به بررسی تأثیر تمرینات تناوبی هوازی بر بهبود حافظه و سطوح هموسیستئین پرداخته و همچنین ارتباط بین تغییرات سطوح هموسیستئین با اختلالات حافظه را بررسی نمود.



مواد و روش‌ها: حجم نمونه در این تحقیق 20 نفر از افراد مبتلا به دیابت نوع دو تحت درمان با متفورمین بودند که به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. پروتکل به‌کاررفته شامل 24 جلسه‌ تمرینات هوازی با شدت 40 تا 55درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره[1] بود که ‌به‌صورت تناوبی به اجرا درآمد. به‌منظور بررسی اختلاف معناداری بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون، از آزمون t همبسته و ارتباط بین فاکتورها از طریق ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.



نتایج: نتایج نشان داد میانگین امتیاز حافظۀ آزمودنی‌ها از 354/6 ± 12/28 امتیاز به 6/5 ± 18/31 امتیاز و سطوح هموسیستئین از 32/2 ± 02/20 میکرومول در لیتر به 6/2 ± 82/17 میکرومول در لیتر رسید که این تغییرات از نظر آماری معنی‌دار بودند. ارتباط بین تغییرات سطوح هموسیستئین و حافظه 051/0r = بود؛ اما معنی‌دار نبود.



نتیجه‌گیری: تمرینات تناوبی هوازی بر بهبود حافظه و کاهش سطوح هموسیستئین بیماران دیابتی نوع دو تأثیر دارد؛ اما ارتباط میان حافظه و هموسیستئین از لحاظ آماری معنی‌دار نبود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effect of aerobic interval training on memory improvement with respect to changes in homocysteine in diabetic patients

چکیده [English]

Background and Objective: Diabetes has become one of the common diseases of the society by lifestyle changes and sedentary life. Memory disorders are secondary complications of diabetes. Hyperhomocysteinemia is physiological changes caused by diabetes that can cause memory impairment. Physical activity could affect homocysteine level. This study was aimed to investigate the effect of aerobic interval training to improve levels of homocysteine and memory and how much memory disorders are associated with changes in homocysteine levels.



Materials and Methods: Subjects were 20 patients with type II diabetes treated with metformin. The protocol used in this study consisted of 24 sessions of aerobic training with intensity of 40 to 55 percent of maximum heart rate reserve (HR reserve) that was conducted periodically. In order to evaluate significant differences between pre-test and post-test, t test was used and Pearson correlation coefficient was used to communicate between factors.



Results: Findings showed improvement of memory and homocysteine​, from 28.12 ± 6.354 score to 31.18±5.6 score and from 20.02 ± 2.32 μmol/l to 17.82 ± 2.6 μmol/l, respectively. These changes were statistically significant. The relationship between homocysteine levels and memory changes was r = 0.051.



Conclusion: Aerobic interval training could improve memory and reduce homocysteine levels in type II diabetic, but the relationship between memory and homocysteine was not statistically significant.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Diabetes
  • Memory disorders
  • Homocysteine
  • Aerobic interval training