تاثیر توامان تمرین هوازی و مکمل چای سبز بر سطوح سرمی TNF-α و IL-6 زنان چاق مبتلا به دیابت نوع 2

نویسندگان

1 استادیار، دکترای فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

2 کارشناس ارشد، فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، یاسوج، ایران

3 دکترای فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

چکیده

مقدمه و هدف: استفاده از مکمل‌ها و عصاره‌های گیاهی و تمرینات ورزشی برای درمان بیماری‌ها و اختلالات متابولیک در بین مردم رواج یافته است؛ لذا هدف این پژوهش بررسی تأثیر توأمان تمرین هوازی و مصرف مکمل چای سبز بر سطوح سرمی TNF-α و IL-6 زنان چاق دیابتی نوع 2 بود.



مواد و روش‌ها: تعداد 46 زن چاق دیابتی (30BMI ≥ و قند خون ناشتای 150 تا 250 میلی‌گرم در دسی‌لیتر) با دامنۀ سنی 45 تا60 سال، انتخاب و به‌طور تصادفی، به چهار گروه چای سبز (دوازده نفر)، تمرینات هوازی + چای سبز (دوازده نفر)، تمرینات هوازی (دوازده نفر) و دارونما (ده نفر) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه‌های مکمل به‌مدت ده هفته، روزانه 1500 میلی‌گرم کپسول عصارۀ چای سبز دریافت نمودند. برنامۀ تمرین هوازی شامل ده هفته تمرین، هر هفته، سه جلسه و هر جلسه شصت دقیقه بود که با 55درصد ضربان قلب بیشینه در هفتۀ اول شروع و به‌تدریج با پیشرفت برنامۀ تمرینی به 75درصد ضربان قلب بیشینه رسید. هر جلسه تمرین شامل گرم‌کردن (ده دقیقه)، بخش اصلی تمرین شامل اجرای حرکات ایروبیک در حالت ایستاده (چهل دقیقه) و برگشت به حالت اولیه به‌صورت نشسته (ده دقیقه) بود.



نتایج: داده‌ها نشان داد که در هیچ گروهی تفاوت معنی‌داری در سطوح TNF-α سرم مشاهده نشد (05/0<P < /span>)؛ اما فقط در گروه تمرین + چای سبز تفاوت معنی‌داری در میزان IL-6 سرم مشاهده گردید (009/0p=).  نتایج آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه نشان می‌دهد بین تأثیر مداخلات مختلف اختلاف معنی‌داری در میزان TNF-α وجود ندارد (089/0=P < /span>، 33/2=F)، اما بین تأثیر مداخلات مختلف اختلاف معنی‌داری در میزان IL-6 وجود دارد (000/0=P < /span>، 01/8=F). نتایج آزمون تعقیبی توکی در مورد IL-6 نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین گروه کنترل و گروه تمرین + چای سبز (021/0p=)، بین گروه چای سبز و گروه تمرین (001/0p=) و بین گروه تمرین و تمرین + چای سبز (001/0p=) وجود دارد؛ به‌علاوه، درمورد تغییرات انسولین به دنبال مداخلات مختلف، مقدار انسولین سرم در گروه تمرین افزایش معنی‌داری داشته است (013/0p=).



نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش حاضر به‌نظر می‌رسد مصرف توأمان مکمل چای سبز و انجام تمرینات هوازی می‌تواند نتایج بهتری بر سطوح سرمی عوامل التهابی زنان چاق دیابتی نوع2 داشته باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effect of combined aerobic exercise training and green tea extract on serum TNF-α and IL-6 levels in obese women with type 2 diabetes

چکیده [English]

Background and Objective: The use of supplements, herbal extracts, and exercise training for the treatment of diseases and metabolic disorders has increased among people. Thus, the aim of this study was the study of combined aerobic exercise training and consumption of green tea extract on serum levels of tumor necrosis factor α (TNF-α) and interleukin 6 (IL-6) in obese women with type 2 diabetes.



Materials and Methods: In this research study, 46 obese diabetic women (BMI > 30, blood fasting sugar more than 150-250 mg/dL, 45-60 years old) were selected and randomly assigned into four groups, green tea (n=12), aerobic exercise training + green tea (n=12), aerobic exercise training (n=12) and control (n=10). Participants in supplementary groups received 1500 mg green tea extract daily for 10 weeks. Aerobic training program included 10 weeks of training, 3 sessions per week and each session was 60 minutes at 55% maximum heart rate during the first week and gradually increased with the progress of the training program to 75 percent of maximum heart rate. Each session consists of warm up (10 minutes), the main part of the training involves performing aerobic exercises in a standing position (40 minutes) and recovery in sitting (10 minutes).



Results: The data showed that no significant difference was observed in serum TNF-α level (p>0.05). But, in training + Green Tea group, a significant difference was observed in the serum IL-6 (p=0.009). The results of analysis of variance showed that a significant difference between the effects of different interventions do not exist for TNF-α (F=2.33, P=0.089). However, for the impact of various interventions, there was a significant difference in the amount of IL-6 (F=8.01, P=0.000). Post-hoc test for IL-6 showed that significant differences exist between the control group and exercise + green tea (P=0.021), between green tea and exercise group (P=0.021) and training + green tea group (P=0.021). In addition, after different interventions, serum insulin levels in the exercise group had a significant increase (P=0.013).



Conclusion: According to obtained results, it appears that aerobic training plus green tea extract consumption have better effect on serum inflammatory factors in obsess women with diabetes type 2.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aerobic training
  • Diabetes type 2
  • TNF-α
  • IL-6
  • Green tea