بررسی میزان گیر کلاسپ‌های کرم کبالت در مقابل مینا و ترمیم‌های کامپوزیتی

نویسندگان

1 دانشیار دانشکدۀ دندان‌پزشکی‌ دانشگاه شاهد

2 استادیار دانشکدۀ دندان‌پزشکی‌ دانشگاه علوم‌ پزشکی کرمان

3 استادیار دانشکدۀ دندان‌پزشکی‌ دانشگاه علوم‌ پزشکی کاشان

4 دستیار تخصصی اندودنتیکس دانشکدۀ دندان‌پزشکی‌ دانشگاه شاهد

چکیده

مقدمه و هدف:  استفاده از کامپوزیت برای تغییر کانتور دندان پایه به‌منظور بهبود میزان گیر بازوی نگهدارندۀ پروتز پارسیل به‌عنوان یک روش غیرتهاجمی مورد توجه قرار دارد. دراین راستا، تحقیق حاضر با هدف تعیین میزان نیروی لازم برای غلبه بر retention بازوی نگهدارندۀ‌ قرار‌گرفته در اندرکات‌های ایجاد‌شده با کامپوزیت روی دندان‌های پایه انجام شد.



مواد و روش‌ها:  در یک تحقیق تجربی-آزمایشگاهی، 20 دندان پرمولر اول طوری در دو گروه قرار گرفتند که بی‌دندانی پارسیل با ساپورت دندانی را شبیه‌سازی کنند. کامپوزیت رزین برای recontouring دندان‌های پایه در سطح باکال و ایجاد اندرکارت 25/0 میلی‌متری به‌کار برده شد. دندان‌های گروه کنترل نیز با سطح دارای مینای دست‌نخورده و با زاویه‌ای مانت شدند که اندرکات 25/0 میلی‌متری در سطح باکال ایجاد شود. فریم‌ورک کروم کبالت با دو عدد کلاسپ t-bar ساخته شد. هر دو گروه، توسط دستگاه Zwick/Roellz تحت نیروی تکرار‌شوندۀ 4500 سیکل قرار گرفتند. نیروی برداشت قبل از انجام حرکات گذاشت و برداشت در 500 و 1000 و 1500 سیکل و بعد از آن پس از هر 1000 حرکت اندازه‌گیری شد. میانگین نیرو در دو گروه، در هر مرحله با استفاده از آزمون Mann-whitney U مورد قضاوت آماری قرار گرفت.



نتایج: از‌دست‌رفتن باند کامپوزیت در هیچ‌یک از دندان‌ها مشاهده نشده و در زمان اولیه، بیشترین و کمترین میزان نیرو در گروه کامپوزیت رزین مشاهده گردید (5/17 و 75/3 نیوتن). اختلاف معنی‌داری در مقادیر نیروهای برداشت در دو گروه بعد از 500 سیکل و پس از انجام آزمون مشاهده گردید (008/0p<) . همچنین، از‌دست‌رفتن گیر کلاسپ نگهدارنده در گروه مینای دست‌نخورده، 3 برابر کمتر از گروه ترمیم‌شده با کامپوزیت بوده است (%8/15در برابر%65/53).



نتیجه‌گیری:  درمجموع، نیروهای موردنیاز برای برداشت فریم‌ورک بعد از 4 سال استفاده از پروتز در گروه دندان‌های با مینای طبیعی 3 برابر بیشتر از گروه ترمیم‌شده با کامپوزیت بوده و استفاده از رزین‌ها برای به‌دست‌آوردن گیر در کلاسپ‌های پروتز پارسیل متحرک در شرایط استفاده از روش‌های محافظه‌کارانه‌‌تر می‌تواند کمک‌کننده و مفید باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Retention of chrome cobalt claps in enamel versus composite restoration

چکیده [English]

Background and Objective: The use of the resin composite to alter the contour of the tooth has been recognized as a reasonable and non-aggressive method for improving the amount of stoppage for improving the retention of the removable partial prostheses. The aim of this study was to determine the amount of the required force to overcome the retention of undercuts created with resin composite on the abutment teeth



Materials and Methods: In this experimental trial, 20 first premolars were assigned into 2 groups. The resin composite for recontouring the abutment teeth in the buccal surfaces was applied to create the 0.25-mm undercuts. The control teeth with the untouched enamel surfaces were mounted at an angle to form the 0.25 mm undercut on the buccal surfaces. Both groups were encountered by a Zwick/Roelts apparatus under a repetitive force of 4500 cycles. The off-take forces measured before implying the enforce and off-take movements (T0) and after the frequencies mounting500, 1000 and 1500 Hz. The mean amount of the force in every phase of the experiment was compared by Mann-Whitney U test between two groups



Results: Loss of composite bond was not observed. The maximum and minimum of the forces were detected in T0 phase by the resin composite (17.5 and 3.75 N). Also, significant differences were observed in the off-take force between two groups after applying 500 cycles and after implementing the test (p<0.008)



Conclusion: The force required to off-take the framework after implanting for 4 years usage of removal partial prostheses in the teeth with natural enamel coverage was three times more than the contoured group with the composite resin.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Retention
  • Removable partial prostheses
  • Wear
  • Composite resins