بررسی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سودوموناس آئروجینوزای جدا‌شده از بیماران در بیمارستان‌های شهر تهران در سال 1392

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای پزشکی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

2 PhD میکرب‌شناسی، مرکز تحقیقات میکرب‌شناسی مولکولی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

3 کارشناس ارشد میکرب‌شناسی، مرکز تحقیقات میکرب‌شناسی مولکولی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

چکیده

مقدمه و هدف: سودوموناس آئروجینوزا پاتوژن گرم منفی و از عوامل اصلی عفونت‌های بیمارستانی با مکانیسم‌های مقاومت چندگانه، به‌عنوان دومین عامل مهم بیماری‌زا شناخته می‌شود که علی‌رغم وجود آنتی‌بیوتیک‌های متعدد علیه آن، درمان آن اغلب دشوار است. این مطالعه به‌منظور تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی سودوموناس آئروجینوزا به دو روش دیسک دیفیوژن و میکرودایلوشن و مقایسۀ این دو روش صورت گرفته است.



مواد و روش‌ها: 100 ایزولۀ بالینی سودوموناس آئروجینوزا از بیمارستان‌های منتخب تهران جمع‌آوری شده و پس از تأیید هویت، الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی باکتری به دو روش دیسک دیفیوژن (با دیسک شرکت HiMedia، هند) و میکرودایلوشن (با کیت Sensititre، انگلیس) برای آنتی‌بیوتیک‌های آمپی‌سیلین/سولباکتام، سفتازیدیم، سفتریاکسون، سفوپرازون، کاربنی‌سیلین، پیپراسیلین، ایمی‌پنم، تتراسایکلین، جنتامایسین، توبرامایسین، کلرآمفنیکل، سیپروفلوکساسین و آمیکاسین بررسی شده و نتایج حاصله مورد تجزیه‌وتحلیل آماری قرار گرفت.



نتایج: میزان مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های مذکور به ‌روش دیسک دیفیوژن در محدودۀ 28تا100درصد به‌ترتیب برای آنتی‌بیوتیک ایمی‌پنم و تتراسایکلین و به‌روش میکرودایلوشن در محدودۀ 30تا97درصد به‌ترتیب برای آنتی‌بیوتیک‌های ایمی‌پنم و آمپی‌سیلین/ سولباکتام به‌دست آمد. همچنین ضریب کاپا یا K value جهت بررسی همخوانی دو روش تعیین مقاومت، برای تتراسایکلین صفر و برای سایر آنتی‌بیوتیک‌ها بالاتر از صفر به‌دست آمد.



نتیجه‌گیری: در هر دو روش مورد مطالعه، بیشترین حساسیت در سودوموناس آئروجینوزا به آنتی‌بیوتیک ایمی‌پنم دیده شد که به‌منظور کاربرد‌های درمانی به متخصصین مربوطه پیشنهاد می‌شود. همچنین روش دیسک دیفیوژن حساسیت مناسب در تشخیص مقاومت آنتی‌بیوتیکی، نظیر روش میکرودایلوشن را برای سودوموناس آئروجینوزا نشان می‌دهد.

کلیدواژه‌ها