بررسی اثر ضد تشنجی عصارۀ آبی-الکلی گیاه عودالصلیب بر تشنجات حاصل از تزریق پنتیلن تترازول در موش‌های سوری نر

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

2 گروه فیزیولوژی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه شاهد، تهران، ایران

چکیده

مقدمه و هدف: باتوجه‌به شیوع بیماری صرع و عدم ‌پاسخ‌دهی برخی از بیماران به درمان‌های موجود و معرفی گیاه عودالصلیب در طب سنتی به‌ عنوان داروی ضد تشنج، در مطالعۀ حاضر به بررسی اثر ضد تشنجی عصارۀ آبی-الکلی ریزوم این گیاه بر روی تشنج ناشی از کیندلینگ شیمیایی پرداخته شده است.



مواد و روش‌ها: چهل سرموش سوری نر به ۵ گروه ۱. کنترل؛ ۲. والپروات؛ ۳، ۴ و ۵. عصارۀ گیاه عود با دوزهای ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ mg/kg تقسیم شدند. همۀ گروه‌ها با تزریق پنتیلن تترازول (mg/kg ۱۰۰) صرعی و مراحل تشنج: ۱. انقباضات میوکلونیک؛ ۲. پرش اندام؛ ۳. تشنج ژنرالیزه؛ ۴. انقباض تونیک اندام‌های عقبی در آن‌ها ثبت شد. در موش‌های گروه درمان ۳۰ دقیقه قبل از تزریق پنتیلن تترازول عصاره تزریق می‌شد. نهایتاً داده‌های مراحل صرع در گروه‌های مختلف با آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و مقایسه بین تک‌تک گروه‌های آزمایشی با آزمون تکمیلی توکی انجام شد.



نتایج: داده‌های این مطالعه نشان داد که عصاره با دوز mg/kg ۱۰۰ قادر به افزایش معنی‌دار آستانۀ شروع تونوس (۱۷/۱۴±۵۰/۱۸۶) نسبت ‌به گروه کنترل (۳۶/۱۶±۷۵/۱۱۷) گردید که با ۰۵/۰ p< معنی‌دار بود. همچنین مدت زمان HLTE به ‌ترتیب با مصرف سه دوز ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ mg/kg عصارۀ عود ۶/۰±۲۸/۵ و ۷۹/۱±۳/۳ و ۰۱/۱±۷۶/۴ به دست آمد که نسبت ‌به گروه کنترل (۲۰/۱±۸۵/۷) معنی‌دار شدند (۰۵/۰ p<).



نتیجه‌گیری: به ‌طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه عصارۀ گیاه قادر به تغییر زمان آستانۀ مراحل پیش‌تشنجی در حیوان نمی‌شود، اما خود مرحلۀ تشنج توسط دوز متوسط این گیاه به‌طور بارز کاهش می‌یابد. همچنین مدت زمان HLTE به ‌عنوان یک شاخص مهم در پروسۀ تشنج، با مصرف این گیاه کاهش مشخص پیدا می‌کند. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Anticonvulsant effect of alcoholic extract of Paeonia officinalis rhizomes on pentylenetetrazole model of kindling in male mice

چکیده [English]

Background and Objective: Regarding prevalence of epilepsy and inefficiency of the present treatments, this study was done to evaluate anti-epileptic activity of Paeonia officinalis L alcoholic extract as an anti-convulsive herbal candidate.



Materials and Methods: In this experimental study, 40 male mice were divided into 1- control 2- valproate 3, 4 and 5 P. Officinalis extract at doses of 50, 100 and 200 mg/kg. All of the animals were kindled by pentylenetetrazole (PTZ) (100 mg/kg, i.p.) injection and the seizure steps onset times 1- myoclonic contraction 2- limb jerk 3- general convulsion and 4- hind limb tonic extension were calculated. In treatment groups, the extract was applied 30 min before PTZ injection. Finally, calculated data was analyzed by one-way ANOVA and post-hoc Tukey tests.



Results: Obtained data show that the extract (100 mg/kg) could significantly increase tonus onset time (186.5±14.17) in comparison to control animals (117.75±16.36) (p < 0.05). Also, the HLTE duration time by three doses of the extract 50, 100 and 200 mg/kg were 5.28±0.6, 3.3±1.79 and 4.76±1.01, respectively, which were significantly lower than control (7.85±1.2) (p <0.05).



Conclusion:  Overall, P < /em>. officinalis extract could not changes the threshold at pre-convulsion periods, but exactly the convulsive onset time was markedly diminished by the extract. Also, HLTE duration time as a real marker of seizure was significantly reduced by the extract.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Convulsion
  • Paeonia officinalis
  • Pentylenetetrazole
  • mice