‌الگوی مقاومت به گروه‌های مختلف آنتی-بیوتیکی در جدایه‌های بالینی اسینتوباکتر بومانی در دو بیمارستان در تهران

نویسندگان

PhD میکربشناسی، مرکز تحقیقات میکربشناسی مولکولی دانشگاه شاهد

چکیده

مقدمه و هدف: افزایش جهانی مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها در جدایه‌های بالینی اسینتوباکتر بومانی از چندین کشور گزارش‌شده‌است؛ اما شیوع واقعی آن در ایران، کمتر شناخته‌شده‌است. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف در جدایه‌های اسینتوباکتر بومانی جداشده از بیماران در دو بیمارستان شهر تهران در سال 1392 به‌منظور کمک در انتخاب آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان تجربی عفونت با این جدایه‌ها بود.

مواد و روش‌ها: از روش دیسک دیفیوژن، براساس دستورالعمل CLSI برای تعیین فراوانی مقاومت به هجده آنتی‌بیوتیک از هشت گروه مختلف (آمینوگلیکوزیدها، کارباپنم‌ها، سفالوسپورین‌ها، پنی‌سیلین‌ها- مهارکننده‌های بتالاکتاماز، پنی‌سیلین‌های ضدسودوموناسی- مهارکننده‌های بتالاکتاماز، فلوروکینولون‌ها، ممانعت‌کننده‌های مسیر فولات و تتراسایکلین‌ها) در 106 جدایه بالینی اسینتوباکتر بومانی استفاده‌شد.

نتایج: فراوانی مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها در جدایه‌های اسینتوباکتر بومانی به این صورت بود: «سفوتاکسیم 99%، سیپروفلوکساسین، سفتریاکسون، سفپیم، سفتازیدیم، تیکارسیلین- کلاولانیک اسید، مروپنم و تری متوپریم- سولفامتوکسازول 1/98%، تتراسایکلین 4/97%، لووفلوکساسین و پیپراسیلین- تازوباکتام 2/97%، آمیکاسین، ایمی پنم 1/97%، جنتامایسین 6/89%، آمپی سیلین- سولباکتام 83%، توبرامایسین 4/77%، داکسی‌سایکلین 4/60% و مینوسایکلین 9/50%». همه جدایه‌های بالینی اسینتوباکتر بومانی مورد مطالعه، دارای مقاومت چنددارویی (مقاومت به دست‌کم، یک آنتی‌بیوتیک در سه گروه یا بیشتر) بودند و برخی از الگوهای مقاومت، به‌طور شایـع‌تری دیده‌می‌شدند.

نتیجه‌گیری: تواتر بالای مقاومت آنتی‌بیوتیکی نشان‌داده‌شده در جدایه‌های بالینی اسینتوباکتر بومانی در ایران، پایش اپیدمیولوژیک حساسیت این باکتری‌ها را ضروری‌می‌سازد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Pattern of resistance to different antibiotic groups among clinical isolates of Acinetobacter baumannii in two hospitals in Tehran

چکیده [English]

Background and Objective: The global increase in resistance to antibiotics among clinical isolates of Acinetobacter baumannii is reported from several countries, but its true prevalence in Iran is less known. The objective of this study was determination of the frequency of resistance to different antibiotics among Acinetobacter baumannii isolated from patients in two hospitals in Tehran, Iran, in 2013, to help selection of antibiotics in empirical therapy of infection with these isolates.

Materials and Methods: Disk diffusion method according to recommendation of CLSI was used for determination of resistance to 18 antibiotics from 8 different groups (aminoglycosides, carbapenems, cephalosporins, penicillins/ß-lactamase inhibitors, antipseudomonal penicillins/ß-lactamase inhibitors, fluoroquinolones, folate pathway inhibitors and tetracyclines) in 106 Acinetobacter baumannii clinical isolates.

Results: Frequency of resistance to antibiotics among Acinetobacter baumannii isolates were as follows: cefotaxime 99%, ciprofloxacin, ceftriaxone, cefepime, ceftazidime, ticarcillin-clavulanic acid, meropenem and trimethoprim-sulphamethoxazole 98.1%, tetracycline 97.4%, levofloxacin and piperacillin-tazobactam 97.2%, amikacin, imipenem 97.1%, gentamicin 89.6%, ampicillin-sulbactam 83%, tobramycin 77.4%, doxycycline 60.4% and minocycline 50.9%. All Acinetobacter baumannii clinical isolates have shown multidrug resistance (resistance to at least one agent in ≥3 antimicrobial group) and some of resistance patterns were more commonly seen.

Conclusion: The high frequency of antibiotic resistance in clinical isolates of Acinetobacter baumannii in Iran as shown in this study makes epidemiological surveillance of susceptibility of these bacteria more essential.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Acinetobacter baumannii
  • Antibiotics
  • Multidrug resistance