مقایسه دو برنامه تمرین ثباتی و روش پیلاتس بر توان‌بخشی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن غیراختصاصی

نویسندگان

1 گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه شهید باهنر کرمان

2 دانشکده علوم ورزشی دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده

مقدمه و هدف: کمر درد ازجمله اختلال‌هایی محسوب‌می‌شود که فرد ممکن است دست‌کم، یک مرتبه آن را تجربه‌کند که باعث اختلال عملکرد می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر تمرین‌های ثباتی و پیلاتس بر بیماران مبتلا به کمر درد مزمن بود.

مواد و روش‌ها: تعداد 23 بیمار مبتلا به کمر درد مزمن غیراختصاصی به‌صورت هدفمند و دردسترس برگزیده شدند. آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی به دو گروه تمرین‌های ثباتی (12 نفر) و تمرین‌های پیلاتس (11 نفر) تقسیم‌شدند و تمرین‌های خود را در شش هفته به‌پایان‌رساندند. از آزمون سنجش بصری شدت درد، آزمون اصلاح‌شده شوبر و پرسش‌نامه Oswestry Disability Index به‌منظور ارزیابی شدت درد، دامنه‌ حرکتی فلکشن فقرات کمری و سطح عملکرد استفاده‌شد. نرم‌افزار SPSS20‌ با آزمون آماری t مستقل و t وابسته در سطح معنی‌داری 5 درصد برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها به‌کارگرفته‌شدند.

نتایج: دامنه حرکتی فلکشن ستون فقرات کمری، شدت درد و سطح عملکرد آزمودنی‌های هر دو گروه پیش و پس از اعمال مداخله، به‌طور معنی‌داری (001/0P < ) بهبودیافت. میانگین تغییرهای دامنه‌ حرکتی و سطح عملکرد میان دو گروه تحت درمان، تفاوتی معنادار نداشت (05/0P>)، اگرچه شدت درد در گروه تمرین‌های پیلاتس در مقایسه با تمرین‌های ثباتی با کاهشی معنی‌دار (05/0P < ) مواجه شد.

نتیجه‌گیری: از روش پیلاتس می‌توان در کنار تمرین‌های معمول توان‌بخشی برای تسکین درد، افزایش دامنه‌ حرکتی و بهبود عملکرد بیماران مبتلا به کمر درد بهره‌جست.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The comparison of stabilization exercise program and Pilates method on patients with non-specific chronic low back pain

چکیده [English]

Background and Objective: Low Back Pain (LBP) is a common disorder that everybody may experience it at least once in his or her lifetime, interfering with function. The aim of this study was to investigate the effect of stabilization exercises and Pilates training method on LBP.

Materials and Methods: Twenty-three patients with chronic non-specific LBP were randomly assigned into two groups, 1- Stabilization exercises (n=12), and 2- Pilates training (n=11). They pursued their therapeutic protocols for six weeks. Visual Analogue Scale (VAS), Modified Shober test, and Oswestry Disability Index were used to evaluate pain intensity, flexion range of motion (ROM) of the lumbar spine, and function status of participants, respectively. SPSS software (version 20) with independent t and paired t tests were utilized at 5 percent to analyze the data.

Results: Lumbar spine flexion ROM, pain intensity, and function of both experimental groups significantly improved (P < 0.001) after the treatment. No significant difference (p>0.05) was observed for changes of flexion ROM and function between the two groups, although pain was significantly (p < 0.05) alleviated in Pilates group in comparison with the other group.

Conclusion: Pilates method can be used as a part of rehabilitation program for patients with chronic LBP in order to decrease pain, increase ROM, and for improvement of function.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Low Back Pain
  • Pilates
  • Stabilization Exercises
  • Range of Motion
  • Pain
  • function