تأثیر تمرین‌های مقاومتی مرکزی بر شاخص‌های ریوی زنان چاق مبتلا به دیابت نوع 2

نویسندگان

1 گروه تربیت بدنی دانشگاه شاهرود

2 گروه پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود

3 دانشگاه شاهرود

چکیده

مقدمه و هدف: ضعف عضلات کمربند لگنی و عضلات تنفسی و افزایش قند خون با کاهش ظرفیت-های ریه ارتباط‌دارد؛ ازاین‌رو هدف از انجام این تحقیق، بررسی تأثیر تقویت عضلات مرکزی بر عملکرد ریوی زنان چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بود.

مواد و روش‌ها: جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه زنان مبتلا به دیابت نوع 2 ناحیه دو شهر یزد بودند. 24 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 با دامنه سنی 40 تا 55 سال، میانگین شاخص توده بدنی (BMI) 18/4±32/30 کیلوگرم بر مترمربع و قند خون ناشتای بیشتر از 126 میلی‌گرم در دسی‌لیتر به‌طور هدفمند انتخاب‌شدند. پس از اندازه‌گیری‌های آنتروپومتریک و شاخص‌های ریوی، آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرارگرفتند. برنامه تمرین مقاومتی مرکزی به‌مدت 12 هفته، هفته‌ای 3 روز و هر روز 60 تا 75 دقیقه انجام‌شد. شاخص‌های ریوی توسط اسپیرومتری ارزیابی‌شدند.

نتایج: تمرین مقاومتی مرکزی باعث کاهش معنی‌دار WC (001/0 P=)، WHR (04/0 P=)، FEV1/FVC (001/0 P=) و گلوکز ناشتای خون (001/0 P=) و افزایش معنی‌دار FVC (001/0 P=) و FEV1 (001/0 P=) در مقایسه با مقادیر قبل از تمرین در گروه‌ تجربی شد؛ این در حالی است ‌که تفاوت میان BMI و وزن بدن قبل و بعد از تمرین در گروه تجربی معنی‌دار نبود (05/0P˃).

نتیجه‌گیری: ازآنجاکه کنترل قند خون در افراد دیابتی می‌تواند در کاهش عوارض ریوی مؤثر باشد، لذا برنامه‌ تمرین ورزشی که سطح قند خون را در افراد دیابتی کاهش‌دهد، مداخله درمانی مؤثری برای بهبود عملکرد ریوی محسوب‌می‌شود. براساس یافته‌های تحقیق، تمرین مقاومتی مرکزی که عضلات بخش مرکزی بدن ازجمله عضله دیافراگم را هدف قرارمی‌دهد، برای بهبود شاخص‌های ریوی مؤثر است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effect of core resistance trainings on functional indices of lung in obese women with type II diabetes

چکیده [English]

Background and Objective: Pelvic girdle and respiratory muscles weakness and hyperglycemia are associated with reduced lung capacity. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of core muscles strengthening on pulmonary function in obese women with type II diabetes.

Materials and Methods: The population of the research were all women with diabetes type II in District 2 of Yazd. Twenty four patients with diabetes type II, aged 40-55 years, mean body mass index (BMI) 30.32 ± 4.18 kg.m² and fasting blood glucose greater than 126 mg /dl were selected by purposive sampling. First, the anthropometric variables and indices of lung function were measured, then subjects were randomly divided into two groups (experimental, n=14 and control, n=10). Core resistance training was done for 12 weeks (3 days/week, 60 to 75 minutes) for experimental group. Lung function indices were assessed by spirometry.

Results: Core resistance trainings significantly reduced WC (p=0.001), WHR (p=0.04), FEV1/FVC (p=0.001) and fasting blood glucose (p=0.001) and increased FVC (p=0.001), FEV1 (p=0.001) as compared with pre-test measures, whereas body weight and BMI remained unchanged in experimental group (p˃0.05).

Conclusion: Blood glucose control can be effective in reducing pulmonary complications. Therefore, exercise training programs that can lower blood glucose levels in diabetic patients, are effective therapeutic interventions for improving lung function. According to the results, core resistance trainings that strengthen the core muscles such as diaphragm are effective to improve lung function.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Core resistance training
  • Abdominal obesity indices
  • Lung function
  • Fasting blood glucose