تعیین رضایت از زندگی در میان مصدومان مین و مهمات عمل‏نکرده زیر 18 سال

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات مهندسی و علوم پزشکی جانبازان

2 دانشگاه جرج واشنگتن

3 پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی

چکیده

مقدمه و هدف: ناتوانی‏های جسمی و روانی ناشی از مین و مهمات عمل‏نکرده روی میزان رضایت از زندگی قربانیان تأثیرگذار است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان رضایت از زندگی در قربانیان زیر 18 سال مین و مهمات عمل‏نکرده بود. مواد و روش‌ها:به‏منظور جمع‌آوری اطلاعات از همه جانبازان زیر 18 سال که پس از جنگ عراق ضد ایران در استان‌های مرزی به‏وسیله مین یا مهمات عمل‏نکرده دچار آسیب شده‏بودند، دعوت‏شد تا در طرح نیازسنجی سلامت شرکت‏کنند (تعداد 78 نفر). از پرسش‌نامه میزان رضایت از زندگی برای ارزیابی وضعیت رضایت استفاده‏شد. به‏منظور تحلیل داده‌ها، نرم‏افزار آماری (version 15.0) SPSS به‏کارگرفته‏‏شد. نتایج:میانگین سنی افراد مورد مطالعه 16.11 انحراف معیار 1.9 سال به‏دست‏آمد. بیشتر قربانیان مین و مهمات عمل‏نکرده 85.9 درصد (67 نفر)، مذکر بودند؛ یک‏سوم قربانیان مین 37.2 درصد(29 نفر) در استان کردستان زندگی‏می‌کردند؛ حدود نیمی از قربانیان 47.4 درصد (37نفر)، تحصیلات متوسطه داشتند. میانگین درصد جانبازی15.8±41.34 بود. میانگین نمره رضایت از زندگی 15.55 با انحراف معیار7.6بود.بیشترین نمره، 35 و کمترین نمره، 5 بود. بیش از دوسوم قربانیان مین 54 نفر (69.3 درصد) از زندگی خود ناراضی بودند. نتایج آزمون‏های آماری نشان‏داد میان سه متغیر سن، درصد جانبازی ووجود نابینایی با رضایت از زندگی رابطه‏ای معنادار وجوددارد (0.05>p). نتیجه‏گیری: نتایج این پژوهش نشان‏داد که میزان رضایت از زندگی در قربانیان مین و مهمات عمل‏نکرده، پایین است؛ انجام مداخلات مناسب برای تشخیص سایر عوامل تأثیرگذار بر میزان رضایت از زندگی توصیه‏می‏شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Life satisfaction in children survivors of landmine and unexploded ordnance

چکیده [English]

Background and Objective: Landmine and unexploded ordnance casualties usually accompany with physical and mental health problem. The aim of this study was toevaluate life satisfaction in children survivors of landmine and unexploded ordnance.

Materials and Methods: Children with post war injuries due to landmine or unexploded ordnance were invited to participate in the study. The population was selected from provinces close to the Iran-Iraq border. Life satisfaction was measured by using a questionnaire. Data were analyzed using SPSS software (version 15.0).

Results: The mean age of children was 16.11±1.99 years. The majority of the cases (85.9 %, n=67) were boys. About two-third of the cases were student, and more than one-third were living in one province. Half of the study population (47.4%, n=37) were at high school level. The mean score of life satisfaction was 15.55±7.62. More than two-third of injured children (69.3%, n=54) reported that they are not satisfied with their life. Age, severity of disability and eye injury were significantly associated with life satisfaction.
Conclusion: Results of this study showed poor life satisfaction in children survivors of landmine and unexploded ordnance

کلیدواژه‌ها [English]

  • Children
  • Landmine
  • Mutilation
  • Life Satisfaction