پیش‌بینی بقای پس از جراحی در بیماران مبتلا به سرطان معده

نویسندگان

چکیده

  مقدمه و هدف: سرطان معده، دومین سرطان شایع و دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان‌ها در سراسر دنیا شناخته شده است و در ایران آدنوکارسینوم معده کشنده‌ترین نوع سرطان معده است و افراد دارای این نوع سرطان طول عمر کوتاه‌تری نسبت به سایرین دارند.   در این مطالعه بقای بیماران مبتلا به سرطان معده که در بخش گوارش بیمارستان طالقانی تحت جراحی قرار گرفتند مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.   روش بررسی: طی سال‌های 1381 لغایت 1385، تعداد 455 بیمار مراجعه‌کننده با تشخیص قطعی سرطان معده که در بخش گوارش بیمارستان طالقانی تحت عمل جراحی قرار گرفتند به صورت همگروه تاریخی تحت بررسی و آنالیز قرار گرفتند. اثر متغیرهای جنس، سن، شاخص توده بدنی، وضعیت مواجهه با مواد شیمیایی، سابقه فامیلی، درجه تمایز هیستوپاتولوژیک، سابقه مصرف زیاد نمک یا دخانیات، هیستولوژی بیماری، نوع هیستوپاتولوژی، مرحله پیشرفت سرطان، علایم در زمان تشخیص و اندازه ی تومور بر طول عمر بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش کاپلان-مایر، مدل مخاطرات متناسب کاکس و برآوردگر برسلو و تارون-وایر استفاده شد.   نتایج: 6/71 درصد از بیماران مرد و بقیه (4/28 درصد) زن بودند و میانگین سن در بیماران مرد 39/59 سال و در زنان 22/56 سال بود. میانگین و میانه‌ی بقای این بیماران به ترتیب 56/32 ماه و 3/28 ماه به‌دست آمد و بقای یک ساله، دو ساله، سه ساله، چهارساله و پنج ساله‌ی این بیماران به ترتیب 78/0، 53/0، 40/0، 32/0 و 15/0 به‌دست آمد. مدل مخاطرات متناسب کاکس نشان داد که سن در زمان تشخیص (023/0 p =)، سابقه‌ی فامیلی (045/0 p =) و اندازه‌ی تومور (032/0 p =) با طول عمر بیماران ارتباط معناداری داشته‌اند.   نتیجه‌گیری و بحث: میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان معده پایین است و به نظر می‌رسد که یکی از دلایل جدی این مسأله، تأخیر در تشخیص باشد. بنابراین، به‌کارگیری آموزش همگانی درباره ی تشخیص و علایم خطر اولیه بیماری و انجام آزمایش‌های دوره‌ای، اجتناب‌ناپذیر است.    

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Postoperative Survival Prediction in Patients with Gastric Cancer

نویسندگان [English]

  • akbar beiglarian
  • ebrahim hajizadeh
  • anoushirvan kazemnejad
  • mohammadreza zali
چکیده [English]

  Background and Objective: Stomach cancer is the second most common cancer and is known as the second cause of death due to cancers, worldwide and in Iran, adenocarcinoma is the most fatal cancer and Those who have this kind of cancer, have a lower lifetime In comparison with others.: In this research, survival of patients with gastric adenocarcinomas who Have been operated on in Taleghani hospital was studied.   Materials and Methods: 455 cancer patients with documented gastric adenocarcinomas pathology who had operation at the Taleghani Hospital in Tehran between 2002 and 2007were analyzed as a historical prospective study. The patients' survival after surgery and its relationship with age , gender, and body mass index, exposure to Chemical Weapons, familial history, tumor grade, high-risk habits(overuse of salt or smoking), disease histology (Lauren Classification), histology type, tumor stage, and symptoms at diagnosis and tumor size variables were assessed. Kaplan Meier method, Cox Proportional hazards model, Breslow and Tarone-Ware estimator were used for analysis of dataset.   Results: 71.6 percent of patients were man and others (28.4%) were women. The mean age Of men was 59.39 years and that of women Was 56.22 years. The mean and median of survival time Were 32.56 and 28.3 month, respectively and 1- through 5 years survival rate was 0.78, 0.53, 0.40, 0.32 and 0.15 respectively. The Cox proportional hazards model showed that age at diagnosis, familial history and tumor size had a significant relationship with survival of the patients (p=0.023, p=0.045 and p=0.032 respectively).   Conclusion: Survival rate of gastric cancer patients is low and one of the serious reasons for this seems to be delayed diagnosis. Therefore, utilization of public education about diagnosis and early warning signs of the disease and performing periodic examinations is inevitable.  

کلیدواژه‌ها [English]

  • Gastric cancer
  • Prediction
  • survival analysis
  • cox regression