مقایسه روش فنوتیپی سفوکسیتین دیسک دیفیوژن و PCR ژن mecAبرای شناسایی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین

نویسندگان

1 گروه میکرب‌شناسی، دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد، تهران، ایران

2 میکرب‌شناسی، دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد، تهران، ایران

3 میکرب‌شناسی مرکز تحقیقات میکرب‌شناسی مولکولی، دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد، تهران، ایران

4 میکرب‌شناسی، دانشکده پزشکی دانشگاه تهران، ایران

چکیده

مقدمه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین، یکی از عوامل بیماری‌زای مهم در عفونت‌های حاصل از استافیلوکوکوس اورئوس است. در سال‌های اخیر، CLSI ((Clinical and Laboratory Standards Institute در مواردی که از دیسک دیفیوژن برای شناسایی ایزوله‌های مقاوم به متی‌سیلین استفاده‌می‌شود، دیسک سفوکسیتین را توصیه‌کرده‌است. هدف از این مطالعه، ارزیابی روش دیسک دیفیوژن با استفاده از دیسک سفوکسیتین و مقایسه آن با روش PCR برای شناسایی ژن mecA بوده‌است.

مواد و روش‌ها: برای تأیید هویت ایزوله‌های جداشده از پنج بیمارستان منتخب در شهر تهران، تست‌های متداول بیوشیمیایی به همراه PCR ژن nuc (که برای این باکتری اختصاصی است) انجام‌شدند. برای شناسایی ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین، در روش دیسک دیفیوژن از دیسک سفوکسیتین 30 میکروگرم طبق دستورالعمل CLSI استفاده‌شد؛ سپس روش PCR برای شناسایی ژن mecA به‌کاررفت.

نتایج: با آزمایش‌های فنوتیپی و PCR ژن nuc ، هویت 101 ایزوله با عنوان استافیلوکوکوس اورئوس تأییدشد. روش دیسک دیفیوژن نشان‌داد که تمامی ایزوله‌ها نسبت‌به آنتی‌بیوتیک‌های ونکومایسین و لینزولید، حساس بودند و 58 مورد از ایزوله‌ها نسبت‌به سفوکسیتین،‌ مقاوم بودند که تمامی این ایزوله‌ها در روش PCR، ژن mecA را داشتند.

نتیجه‌گیری: بنابراین در آزمایشگاه‌هایی که روش‌های مولکولی، به‌عنوان روش‌های معمول (روتین) در تشخیص MRSA استفاده‌نمی‌شوند، به‌کارگیری روش سفوکسیتین دیسک دیفیوژن به‌عنوان روشی ساده و از لحاظ اقتصادی کم‌هزینه، می‌تواند جانشینی مطلوب برای شناسایی ایزوله‌های مقاوم به متی‌سیلین باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparison of cefoxitin disk diffusion and PCR for mecA gene methods for detection of methicillin resistant Staphylococcus aureus

چکیده [English]

Background and Objective: Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) is one of the most common microorganisms that is recovered from clinical bacterial isolates. Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) recommends usage of cefoxitin when using the disk diffusion method to determine resistance against methicillin for S. aureus. The aim of our study was to evaluate the efficacy of cefoxitin disk diffusion test to detect MRSA and compare it with PCR methods for detection of mecA gene.

Materials and Methods: S. aureus was isolated from patients in five selected hospitals of Tehran province and identified by biochemical conventional methods and PCR for nuc gene (specific for this bacterium). Cefoxitin disc diffusion test was performed using 30 µg disc according to recommendations of CLSI. PCR for amplification of the mecA gene was performed.

Results: With phenotypic methods and PCR for nuc gene, identification of 101 isolates was confirmed as S. aureus. Disk diffusion method showed that all isolates were susceptible to vancomycin and linezolid antibiotics and 58 isolates were found to be methicillin resistant by cefoxitin disc diffusion. For these 58 isolates, mecA gene was positive.

Conclusion: In the absence of availability of molecular biology techniques, the cefoxitin disc can be an alternative to PCR for detection of MRSA as a simple and economically low cost method.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Methicillin-resistant Staphylococcus aureus
  • Cefoxitin
  • mec A
  • PCR