تأثیر نوع تمرین بر تعادل ایستا و پویای سالمندان زن 60 تا 75 سال بدون سابقه زمین-خوردن

نویسندگان

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

 مقدمه و هدف: هدف از تحقیق
حاضر مقایسه تأثیر نوع تمرین (بدنی، ذهنی و ترکیبی) بر تعادل ایستا و پویای
سالمندان زن 60 تا 75 سال بدون سابقه زمین­خوردن بود.    مواد و روش‌ها: نمونۀ آماری این تحقیق را 45 نفر از سالمندان زن بدون
سابقه زمین­خوردن با دامنۀ سنی 60 تا 75 سال تشکیل­دادند که به­صورت تصادفی به سه
گروه آزمایشی تقسیم­شدند. در این تحقیق برای اندازه­گیری تعادل ایستای سالمندان زن
از آزمون شارپند رومبرگ (با چشمان باز و بسته) و برای اندازه­گیری تعادل پویا از
آزمون زمان برخاستن و راه­رفتن استفاده­شد. در
مرحله پیش­آزمون میانگین سه بار اجرای آزمون­های تعادل ایستا و پویا برای تمامی
آزمودنی­ها ثبت­شد. سپس تمامی آزمودنی­ها به مدت 6 جلسه بر­اساس پروتکل­های تعیین­شده
تمرین و در پس­آزمون که مشابه با مرحلۀ پیش­آزمون بود، شرکت­کردند. برای تجزیه­و­تحلیل
داده­ها از آزمون تحلیل واریانس یک­راهه (ANOVA) و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح (P < 0.05) استفاده­ شد.    یافته­ها: یافته‌های تحقیق نشان­داد
که بین عملکرد گروه­ها در هر دو نوع تعادل ایستا (با چشمان باز و بسته) و تعادل
پویا در مرحلۀ پس­آزمون تفاوتی معنی­دار وجود­دارد. آزمون تعقیبی بونفرونی نیز
نشان­داد بین عملکرد گروه ترکیبی (تمرین ذهنی- بدنی) با دو گروه دیگر تفاوتی
معنی­دار وجود­دارد (0.05P < )
و گروه تمرین ترکیبی (تمرین ذهنی- بدنی) نسبت­به دو گروه دیگر در هر سه نوع آزمون
تعادل عملکرد بهتری داشتند؛ همچنین عملکرد گروه تمرین بدنی نیز بهتر از گروه تمرین
ذهنی بود (0.05P < ).
   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­های
تحقیق حاضر می­توان نتیجه­گیری­کرد که برای بهبود تعادل ایستا و پویا در سالمندان
زن، از این روش تمرینی می­توان استفاده­کرد. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effect of practice type on static and dynamic balance in elderly 60-75 year old women with no history of falling

نویسندگان [English]

  • Behrouz Abdoli
  • Amir Shams
  • Parvaneh Shamsipour Dehkordi
چکیده [English]

 Background and Objective: The purpose of the present
research was to examine the effect of practice type (physical, mental and mixed
practices) on static and dynamic balance in elderly women at an age range of
60-75 years with no history of falling.    Materials and Methods: Statistical sample of this research
study included 45 none falling elderly women at an age range of 60-75 years
that were randomly divided into three experimental groups. In this research,
the Sharpened-Romberg test (with eyes open and close) was used to measure the
static balance and Timed-get up and Go test was used to measure the dynamic
balance. In pre-test phase, the mean of three trials of dynamic and static balance
tests performance was recorded for all participants. All participants were
practiced in 6 sessions according to defined protocol, then, they were
participated in post-test that was similar to pre-test. The data were analyzed
by one way analysis of variance (ANOVA) and Bonferroni post hoc test at a
significant level of p < 0.05.    Results: The obtained findings showed that regarding
performance (mental, physical and mixed), a significant difference exists
between the static (with eyes open and close) and dynamic balance in post-test.
Result of Bonferroni post hoc showed that mixed group has a significant
difference versus the other groups (p < 0.05) and subjects in the former group
had a better performance than other groups. Furthermore, the performance of
physical practice group was better than mental practice group (p < 0.05).    Conclusion: According to the results of the present
research, it could be concluded that for improvement of static and dynamic
balance in elder women, practice method in specific programs is recommended.    

کلیدواژه‌ها [English]

  • Elder women
  • No history of falling
  • Static balance
  • Dynamic balance