بررسی حضور ژن های stx1 و stx2 در سویه‌های Escherichia albertii جدا شده از بیماران مبتلا به اسهال و عفونت های ادراری شهرستان کرمانشاه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم پایه و پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

2 گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

3 گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

مقدمه و هدف: از آنجا که ژنهای stx1 و stx2 پلاسمیدی می باشند و قابل انتقال بین سویه ها و گونه های اشرشیا هستند، لذا اشرشیایی که واجد یک یا هر دوی این ژنها باشد، وروتوکسیژنیک خواهد بود. این تحقیق برای اولین بار در ایران و با هدف بررسی حضور ژنهای stx1 و stx2 در اشریشیا آلبرتی های شناسایی شده از بیماران مبتلا به اسهال و عفونتهای ادراری در شهر کرمانشاه انجام گرفت.
مواد و روش ها: تعداد 60 نمونه ادراری و40  نمونه مدفوعی که در آزمایشگاه های بالینی اشریشیاکلی شناسایی شده بودند، مجددا از نظر ویژگی های فنوتیپی و بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس با استفاده از جفت پرایمرهای اختصاصی، ردیابی دو ژن lysP و mdh برای اشریشیا آلبرتی و ژن uidA برای اشریشیاکلی و متعاقباً ژنهایstx1 و stx2 به روش PCR انجام شد.
نتایج: تست های فنوتیپی و بیوشیمیایی حاکی از مطابقت تمامی نمونه ها با ویژگی های اشریشیاکلی بود، اما یافته های به دست آمده از PCR نشان داد که 6 مورد از آنها متعلق به گونه اشریشیا آلبرتی است (6%). همچنین وجود ژن  stx1را در یک نمونه از 6 نمونه اشریشیا آلبرتی نشان داده شد (66/16%).
نتیجه‌گیری: یافته های این تحقیق نشان داد که اشریشیا آلبرتی که به اشتباه در آزمایشگاه های بالینی به عنوان اشریشیاکلی تشخیص داده می شود می تواند واجد ژن های stx باشد که از نظر بالینی حائز اهمیت است. از این رو کاربرد روش های مولکولی می تواند به شناسایی هرچه بیشتر و دقیق تر آن کمک کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of the presence of stx1 and stx2 genes in Escherichia albertii identified in patients with diarrhea and urinary tract infections in Kermanshah

نویسندگان [English]

  • Azadeh Foroughi 1
  • Saeed Bahari 2
  • Azizallah Ebrahimi-Kahrizsangi 2
  • Pouya Pournaghi 3
1 Department of Basic Science & Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, Razi University, Kermanshah, Iran
2 Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
3 Department of Biology, Payame Noor University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background and Objective: Since stx1 and stx2 genes are plasmids and can be transferred between strains and species of Escherichia, therefore Escherichia that has one or both of these genes will be verotoxigenic. This research was conducted for the first time in Iran with the aim of investigating the presence of stx1 and stx2 genes in Escherichia alberti identified from patients with diarrhea and urinary infections in Kermanshah city.
Materials and Methods: 60 urine samples and 40 fecal samples that were identified in Escherichia coli clinical laboratories were re-investigated in terms of phenotypic and biochemical characteristics.  Then, by using the specific primers, detection of lysP, mdh genes for E. albertii, uidA gene for E. coli and subsequently stx1, stx2 genes was performed by PCR method.
Results: Phenotypic and biochemical tests indicated that all specimens matched the characteristics of Escherichia coli, but PCR findings showed that six of them belonged to Escherichia albertii (6%). The presence of the stx1 gene in one of the six Escherichia albertii samples was also demonstrated (16.66%).
Conclusion: The findings of this study showed that Escherichia albertii which is mistakenly diagnosed as Escherichia coli in clinical laboratories, can harbor stx genes and this matter is important in clinical aspects. Therefore, the use of molecular methods can help identify it more accurately.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Escherichia albertii
  • stx1
  • stx2
  • Urinary tract infection
  • Gastrointestinal infection

مراجع

  1. Momtaz H, Banisharif G, Banisharif F, Banitalebi S. Genotyping of Escherichia coli strains isolated from urinary tract infections in Chaharmahal and Bakhtiari province. Medical Journal of Mashhad University of Medical Sciences 2018;61:940-9.
  2. Momtaz H, Karimian A, Madani M, Dehkordi FS, Ranjbar R, Sarshar M, et al. Uropathogenic Escherichia coli in Iran: serogroup distributions, virulence factors and antimicrobial resistance properties. Annals of Clinical Microbiology and Antimicrobials 2013;12:1-12.
  3. Devi CA, Ranjani A, Dhanasekaran D, Thajuddin N, Ramanidevi T. Surveillance of multidrug resistant bacteria pathogens from female infertility cases. African Journal of Biotechnology 2013;12:4129-34.
  4. Prabha V, Aanam TD, Kaur S. Bacteriological study of the cervix of females suffering from unexplained infertility. American Journal of Biomedical Science and Research 2011;3:84-9.
  5. Abbott SL, O'Connor J, Robin T, Zimmer BL, Janda JM. Biochemical properties of a newly described Escherichia species, Escherichia albertii. Journal of Clinical Microbiology 2003;41:4852-4.
  6. Huys G, Cnockaert M, Janda JM, Swings J. Escherichia albertii sp. nov., a diarrhoeagenic species isolated from stool specimens of Bangladeshi children. International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology 2003;53:807-10.
  7. Lasaro M, Rodrigues J, Mathias-Santos C, Guth B, Balan A, Sbrogio-Almeida M, et al. Genetic diversity of heat-labile toxin expressed by enterotoxigenic Escherichia coli strains isolated from humans. Journal of Bacteriology 2008;190:2400-10.
  8. Welch RA. The genus Escherichia. The prokaryotes: Springer 2006; 60-71.
  9. Nazemi A, Mirinargasi M, Khataminezhad MR, Shokouhi Mostafavi SK, Sharifi SH. Detection of stx1, stx2, LT and ST toxin genes and O157 and H7 antigen genes among uropathogenic Escherichia coli isolated from Iran. African Journal of Microbiology Research 2012;6:867-9.
  10. Nimri LF. Escherichia albertii, a newly emerging enteric pathogen with poorly defined properties. Diagnostic Microbiology and Infectious Disease 2013;77: 91-5.
  11. Hyma KE, Lacher DW, Nelson AM, Bumbaugh AC, Janda JM, Strockbine NA, et al. Evolutionary genetics of a new pathogenic Escherichia species: Escherichia albertii and related Shigella boydii strains. Journal of Bacteriology 2005;187:619-28.
  12. Gómez-Duarte OG, Arzuza O, Urbina D, Bai J, Guerra J, Montes O, et al. Detection of Escherichia coli enteropathogens by multiplex polymerase chain reaction from children's diarrheal stools in two Caribbean–Colombian cities. Foodborne Pathogens and Disease 2010;7:199-206.
  13. Ori E, Takagi E, Andrade T, Miguel B, Cergole-Novella M, Guth B, et al. Diarrhoeagenic Escherichia coli and Escherichia albertii in Brazil: pathotypes and serotypes over a 6-year period of surveillance. Epidemiology and Infection 2018;147:1-9.
  14. Ooka T, Seto K, Kawano K, Kobayashi H, Etoh Y, Ichihara S, et al. Clinical significance of Escherichia albertii. Emerging Infectious Diseases 2012;18:488-92.
  15. Murakami K, Etoh Y, Tanaka E, Ichihara S, Horikawa K, Kawano K, et al. Shiga toxin 2f-producing Escherichia albertii from a symptomatic human. Japanese Journal of Infectious Diseases 2014;67:204-8.
  16. Hinenoya A, Yasuda N, Hibino T, Shima A, Nagita A, Tsukamoto T, et al. Isolation and characterization of an Escherichia albertii strain producing three different toxins from a child with diarrhea. Japanese Journal of Infectious Diseases 2017;70:252-7.
  17. Brandal LT, Tunsjø HS, Ranheim TE, Løbersli I, Lange H, Wester AL. Shiga toxin 2a in Escherichia albertii. Journal of Clinical Microbiology 2015;53:1454-5.
  18. Bhatt S, Egan M, Critelli B, Kouse A, Kalman D, Upreti C. The evasive enemy: insights into the virulence and epidemiology of the emerging attaching and effacing pathogen, Escherichia albertii. Infection and Immunity 2019;87:1-15.
  19. Siegler RL, Obrig TG, Pysher TJ, Tesh VL, Denkers ND, Taylor FB. Response to Shiga toxin 1 and 2 in a baboon model of hemolytic uremic syndrome. Pediatric Nephrology 2003;18:92-6.
دانشور پزشکی
دوره 30، شماره 3 - شماره پیاپی 160
مرداد و شهریور 1401
صفحه 34-41

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار