نقش گزارش‌دهی خطاها در مدیریت خطاهای پزشکی در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران

نویسنده

گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن

چکیده

 مقدمه و هدف:  فرآیندهای بهداشت و درمان مسبب
خطرهای زیادی به بیماران شده­اند و افزایش بروز خطاهای پزشکی یکی از مهم­ترین پیامدهای این
فرایندهاست. پژوهش حاضر با هدف کاهش خطاهای پزشکی از طریق گزارش­دهی خطاها در بیمارستان­های
دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام­شد.   مواد و روش‌ها:  این پژوهش از نوع ترکیبی (کمی- کیفی) بود. جامعه آماری شامل
افراد مرتبط و دست‌اندرکار در خطاهای پزشکی بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی تهران
بود. حجم نمونه 254 نفر بود که با روش نمونه­گیری غیرتصادفی هدفمند از این بیمارستان­ها
انتخاب­شد. از فن مثلث­سازی (بررسی ادبیات، مصاحبه و پرسش­نامه پژوهشگر ساخته) برای
جمع­آوری داده­ها استفاده­شد. بعد از گردآوری داده­ها، برای ارائه نتایج نهایی پژوهش
از آزمون­های تحلیل عاملی، تحلیل رگرسیون و همبستگی استفاده­شد.    یافته‌ها:  گزارش­دهی خطاها مشتمل بر عوامل فردی و عوامل سازمانی هستند (عوامل فردی
و عوامل سازمانی) درمجموع 05/41 درصد از کل واریانس داده­ها را تبیین­می­کنند. نتایج
تحلیل رگرسیون و همبستگی نشان­داد، بین گزارش­دهی و مدیریت خطاها همبستگی وجودندارد.
   نتیجه­گیری:  گزارش­دهی خطاهای پزشکی یا اعلام
خطا در ساختار رسمی در کاهش وقوع خطاها و در نتیجه مدیریت و کنترل آنها در بیمارستان­های
مورد بررسی بی­تأثیر است. لازم است موانع فرهنگی، مالی و ساختاری در این خصوص در بیمارستان­های
کشورمان شناسایی­شده و با رفع آنها بسترسازی بهتری برای کنترل و مدیریت خطاها صورت­پذیرد. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The role of medical errors reporting in medical errors management in Tehran Medical Science University hospitals

نویسنده [English]

  • Mehrnush Jafari
چکیده [English]

 Background and Objective: Health care and treatment processes
cause many dangers for patients, increasing medical errors as one of its most important
consequences. The present research has been conducted to decrease medical
errors by investigating the role of reporting of medical errors in hospitals of
Tehran University of Medical Sciences.   Materials and Methods: In
this quantitative-qualitative research, statistical population includes those
related people and the practitioners engaged in
medical errors a 13-member team in hospitals of Tehran
University of Medical
Sciences. The sample consisted of 232 employees that were
non-randomly targeted and selected from these hospitals. An interview and a
research-made questionnaire were used to collect data. The data was analyzed through factor analysis technique, once
determining affecting factors their internal correlation was determined using regression correlation and path analysis (Descriptive Statistics and Inferential Statistics).   Results: Selected individuals
have pointed that medical errors reporting in medical settings does not affect
error management (out 41.05% of total
variance of data). The most decisive power is related to reporting
individual factors%32.07 and the least decisive power %8/97, to the reporting organizational factors.   Conclusion: Hospital administrators need
to identify
the related factors in medical errors reporting and remove
obstacles in medical errors reporting as an effective step < /span> toward
reducing the incidence
of errors and remove them. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Medical errors
  • Reporting
  • Hospital