بررسی میزان اضطراب و عوامل جمعیت‌شناسی مرتبط با آن در اعضای خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه: مطالعه مقطعی در شهر تهران

نویسندگان

1 گروه پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه شاهد

2 گروه پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه شاهد و مرکز تحقیقات مدیریت وآموزش مددجو، گروه سلامت سالمندی

3 گروه پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه شاهد و مرکز تحقیقات مدیریت و آموزش مددجو، گروه سلامت سالمندی

4 مرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

5 مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان

6 گروه سلامت روان، مرکز تحقیقات سنجش سلامت، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی

چکیده

 مقدمه و هدف: بیماری می‌تواند به عنوان یک عامل
تنش زا باعث ایجاد بحرانهای شدید روانشناختی در خانواده
شود؛ به خصوص زمانی که بیماری به بستری شدن یکی از اعضای خانواده در بخش مراقبت
ویژه می‌انجامد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اضطراب در اعضای خانواده بیماران
بستری در بخش مراقبت ویژه و عوامل جمعیت شناسی مرتبط با آن در تهران انجام شده است.    مواد و روش‌ها: این مطالعه
مقطعی بر روی اعضای خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه انجام شد. از پرسشنامه استاندارد STAI
،
برای اندازه گیری اضطراب استفاده گردید. مشخصات
مورد مطالعه عبارت بودند از جنس و سن بیمار
و عضو خانواده وی، وضعیت تاهل، شغل، وضعیت اقتصادی و تحصیلات عضو خانواده، دلیل و مدت
زمان بستری بیمار در بخش ویژه و تجربه قبلی عضو مراقب از بیمار بستری در بخش مراقبت
ویژه. تحلیل با استفاده از مدلهای رگرسیون لجستیک ساده و چندگانه انجام شد.    نتایج: 80 نفر با میانگین سنی89/8±99/40 در مطالعه شرکت نمودند. میانگین نمره اضطراب آنها 81/17±05/110 بود،
به طوری که به ترتیب 2/66% و 8/33%  در گروه‌های
با اضطراب کمتر و بیشتر قرارگرفتند. رگرسیون
لجستیک نشان داد افزایش سن عضو خانواده و متاهل بودن وی شانس قرار گرفتن در گروه با
اضطراب بالا را افزایش می دهد.    نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط مشاهده شده میان سن و تاهل عضو خانواده با متغیر اضطراب، اقدامات حمایتی و
توجه بیشتری جهت اعضای مسن و متاهل خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه پیشنهاد
می گردد.  

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Anxiety prevalence and its associated demographic factors in family members of patients hospitalized in the intensive care unit: a cross-sectional study in Tehran

نویسندگان [English]

  • Razieh Bandari 1
  • Majideh Heravi-Karimooi 2
  • Nahid Rejeh 3
  • Farid Zayeri 4
  • Majid Mirmohammadkhani 5
  • Ali Montazeri 6
چکیده [English]

 Background and Objective:
The importance of psychological support for patients and families is
indisputable. This study examined anxiety and its associated personal and
social factors in family members of patients in Tehran.   Materials and Methods:
This cross-sectional study was conducted on family members of patients
hospitalized in the intensive care unit. The standard STAI questionnaire was
used to measure anxiety. Based on anxiety scores, participants were divided
into two groups of more anxious and less anxious. The following items were
studied: patient and his/her family member’s age and sex, marital status,
occupational and educational and economical status of family member, cause and
duration of hospitalization in intensive care unit, and previous experience of
attendance of family member in intensive care unit. The collected data was
analyzed using simple and multiple logistic regression models.  Results: A total number of
80 people with a mean age of 40.99 (±8.89) were involved in the study. Their
mean anxiety score was 110.05 ± 17.81 there were 53 persons (66.2%) and 27
persons (33.8%) in two groups of more anxious and less anxious, respectively. It was found out that the two factors age of family member
and being single are associated with the chance of being in more anxious group.   Conclusion: Based
on the observed association between anxiety and family members’ age and marital
status, it is suggested that older and married members of the family provide
support for patients.    

کلیدواژه‌ها [English]

  • anxiety
  • intensive care unit
  • family