بررسی تأثیر تمرین 30-20-10 بر شاخص‌های فیزیولوژیایی و سلامت روان دانشجویان غیرفعال دانشگاه آزاد اسلامی واحد هندیجان

نویسندگان

1 دانشگاه اصفهان

2 دانشگاه خوارزمی تهران

3 دانشگاه ارومیه

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تمرین 30-20-10 بر توان هوازی ،سلامت روان، ضربان قلب، فشار خون و درک میزان تلاش بود.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع نیم‌تجربی بود که در آن،40 دانشجوی پسر با میانگین سنی 5/6±2/25 سال، قد 05/4 ±22/175 سانتی‌متر ، وزن 33/10±4/80 شاخص توده بدنی 3/4± 25/26کیلوگرم بر مترمربع، VO2max5/6±18/25 میلی‌لیتر بر کیلوگرم بودند. عملکرد هوازی، سلامت روان، فشار خون، ضربان قلب و میزان درک تلاش (مقیاس بورگ) دانشجویان پیش و پس از اجرای ده جلسه تمرین 30- 20- 10اندازه‌گیری‌شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t همبسته و ضریب همبستگی پیرسون در سطح 05/0 تحلیل‌شدند.

نتایج: پس از اجرای برنامه تمرینی، شاخص توان هوازی(VO2max) (5/6±25 در مقابل 5/4±17/29 )، افزایشی معنی‌دار را نشان‌داد(05/0 ≥p)، درحالی‌که میزان درک تلاش (2/1±5/18در مقابل 7/3±2/16)، شاخص فشار خون سیستولیک (20±141در مقابل 22±133) و سلامت روان (17/4±08/22در مقابل 69/5±01/18)، کاهشی معنی‌دار را به‌نمایش‌گذاشتند(05/0 ≥p).

نتیجه‌گیری: تمرین 30-20-10 سبب بهبود شاخص‌های روانی و فیزیولوژیایی افراد غیرفعال، به‌طور هم‌زمان می‌شود؛ درنتیجه، این نوع تمرین‌ها می‌توانند در کلاس‌های تربیت بدنی دانشگاه‌ها برای کسب حداکثر مزایای روانی و فیزیولوژیایی از حداقل حجم تمرینی استفاده‌شوند؛ بنابراین با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، به‌کارگیری شیوه تمرین 30-20-10 (یا شیوه‌های مشابه و جدید تمرینی) برای افراد غیرفعال (دانشجویان) به‌جای استفاده از تمرین‌های تکراری و ملال‌آور در کلاس‌های تربیت بدنی توصیه‌می‌شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effect of 30-20-10 training on physiological and psychological health parameters of untrained students of Islamic Azad University of Hendijan

چکیده [English]

Objective: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of 30-20-10 training on anaerobic power, mental health, heart rate, blood pressure and rate of perceived effort.

Materials and Methods: This study was semi-experimental on 40 male students with a mean age 25.2±6.5 years, height 175.22±4.05 cm, weight 80.4±10.33, body mass index 26.25±4.3 kg per square meter, and VO2max 25.15±6.5 ml kg min-1. Aerobic power, mental health, blood pressure, heart rate and rate of perceived effort (Borg scale) of students before and after10 sessions of 30-20-10 training was measured. The data were analyzed with paired t-test and Pearson correlation coefficient method at P≤0.05 significance level.

Results: After performing program training, aerobic power index (VO2max) (25 ± 6.5 vs. 29.17 ± 4.5) shows a statistically significant increase (p≤0.05), while rate of perceived effort (18.5 ± 1.2 vs. 16.2 ± 3.7), systolic blood pressure (141 ± 20 vs. 133 ± 22) and mental health (22.08 ± 4.17 vs. 18.01 ± 5.69) indicate a significant decrease (p≤0.05).

Conclusion: 30-20-10 training improves the psychological and physiological parameters of untrained subjects simultaneously. This type of training can be used in physical education classes in university, since resulting a in the maximum of psychological and physiological benefits from minimum training volume. Thus, according to the present results, using 30-20-10 training (or similar practices and new exercises) for untrained subjects (students) instead of using the boring and repetitive training in physical education classes is recommended.

کلیدواژه‌ها [English]

  • 30-20-10 training
  • Untrained subjects
  • Psychological parameters
  • Physiological parameters