ارتباط افسردگی با راهبردهای مقابله با درد در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت: یک مطالعه مقطعی با کنترل شدت درد و مدت زمان ابتلا

نویسندگان

مدرس دانشگاه شمال

چکیده

  مقدمه و هدف: درد مزمن پشت یکی از فراگیرترین انواع درد است و افسردگی اختلالی شایع در میان بیماران مبتلا به درد مزمن است. با این حال تمام بیماران مبتلا به درد مزمن میزان یکسانی از افسردگی را نشان نمی‌دهند. از این رو پژوهشگران اغلب متغیرهای زیست پزشکی و روانشناختی، مخصوصا راهبردهای مقابله با درد، را برای توجیه تغییرپذیری در ارتباط درد مزمن و افسردگی مورد ارزیابی قرار می‌دهند. اهداف این پژوهش: 1) اولویت‌بندی راهبردهای مقابله با درد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن،2) بررسی اثربخشی راهبردهای مقابله در کنترل درد، 3) بررسی ارتباط این راهبردها با افسردگی و 4) تعیین راهبردهای مقابله‌ای منتخب برای پیش‌بینی افسردگی با کنترل شدت درد و مدت زمان ابتلا در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت بود.   مواد و روش‌ها: در مجموع 185 بیمار (18 تا 68 ساله) با سابقه درد مزمن پشت بیش از 3 ماه، که به کلینیک‌های تحت بررسی مراجعه کرده بودند‌، مقیاس‌های شدت درد و پرسشنامه‌های افسردگی، راهبردهای مقابله با درد و اثربخشی مقابله و نیز پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل کردند.   نتایج: یافته‌ها مبین آن بود که بیش‌ترین راهبرد به‌کار گرفته شده توسط بیماران دعا و امیدواری، اما اثربخش‌ترین راهبردها در کنترل درد، نادیده انگاشتن درد و گفتگو با خود بود. ‌فاجعه انگاری ناکارآمدترین راهبرد مقابله در کنترل درد بود. نتایج تحلیل همبستگی با کنترل متغیرهای زیست پزشکی (شدت درد و مدت زمان ابتلاء‌) نشان داد که استفاده بیش‌تر از فاجعه انگاری با افسردگی شدیدتر و استفاده بیش‌تر از گفتگو با خود و توجه برگردانی با افسردگی خفیف‌تر همراه است. رگرسیون چند متغیری گام به گام نشان داد که راهبردهای گفتگو با خود و فاجعه انگاری به ترتیب قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های انطباقی و غیرانطباقی افسردگی می‌باشند که 47 درصد از واریانس مشترک نتایج افسردگی را توضیح می‌دهد. ضریب بتا نیز تنها برای این دو راهبرد مقابله‌ای معنادار بود (05/0 p ≤).   نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که استفاده از راهبردهای مقابله انطباقی (گفتگو با خود و توجه بر گردانی) و غیرانطباقی (فاجعه انگاری) در ایجاد خلق افسرده مؤثر است. این راهبردهای مقابله به‌طور بالقوه قابل اصلاح و تعدیل بوده و می‌تواند هدف اقدامات درمانی برای کاهش افسردگی در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Relationship between Depression and Coping Strategies in Chronic Back Pain Patients

نویسندگان [English]

  • sajad rezaei
  • taher afsharnejad
  • mousa kafi
  • reza soltani
  • safie fallahkohan
چکیده [English]

  Background and Objective: Chronic Back pain is one of the most common pain manifestaion and depression is a prevalent disorder among patient s with chronic pain. However, all of patients with chronic pain do not show the same level of depression. So, investigators often assess biomedical and psychological,variables, in particular pain suppressing strategies, to explain some of the differences in relation between depression and chronic pain. The aims of this study were to: 1)give priority pain suppression strategies in chronic back pain patients, 2) evaluation of suppressing strategies efficacyf in pain control , 3) Assessing the relations between these strategies and depression , and 4) to determine the selective suppressing strategies to predict depression with pain control intensity and pain duration in chronic back pain patient.   Materials and Methods: A total of 185 patients (ages 18-68 yr) with chronic back pain for more than three months, presenting to Under evaluation clinics completed questionnaires of pain intensity scale (NRS), and depression, painsuppressing strategies and demographic ones.   Results: The results showed that the strategy most applied by patients was the praying/hoping , but the most efficient strategies to control pain were ignoring pain sensations and coping self-speech. Catastrophizing was the most unefficient strategy to control pain. The results of correlation analysis with controlling of biomedical variable (pain intensity & pain duration) indicated that the more use of catastrophizing was associated with more depression and,more use of self- speech and diverting attention were associated with less depression.The multivariant stepwise regression revealed that self-speech and catastrophizing were inturn the most strong adaptive and maladaptive predictors of depression, that explained 47% of shared variance of depression results . Also The Beta Coefficient was only significant for these two coping strategies (P≤0.05).   Conclusion: The results of the current study show that adaptive (such as self-speech & diverting attention) and maladaptive (such as catastrophizing) coping strategies are effective in causing depressed mood. These coping strategies are potentially modifiable and could be the target of treatment interventions to decrease depression in chronic back pain patients.  

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chronic back pain
  • Depression
  • Coping strategies
  • Biomedical variables