مقدمه و هدف: با توجه به اینکه پرهاکلامپسی، عارضهای بالقوه، خطرناک
و کشنده در بارداری است، این پژوهش با هدف ارتباط وقوع پرهاکلامپسی و سطح روی سرم
مادران باردار در نیمه اول بارداری انجامشد.
مواد و روشها: این مطالعه، تحلیلی بوده، بدین دلیل، آیندهنگر است که
روی 1033 مادر باردار در درمانگاههای پره ناتال شهر تهران انجامشده، در بدو ورود
به مطالعه، نمونه خون برای سنجش روی اخذ و پرسشنامه دموگرافیک تکمیل شد. مادران باردار از زمان
ورود به مطالعه تا زمان زایمان تحت مراقبت و پیگیری قرارگرفتند. در صورت وجود
فشارخون مساوی یا بیش از140 بر 90 میلیمتر جیوه و پروتئیناوری پس از هفته بیستم
بارداری، تشخیص پرهاکلامپسی برای مادر دادهمیشد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از
نرمافزار SPSS16
و از آزمون آماریT مستقل استفادهشد.
نتایج: از 1033 مادر باردار 20 نفر
(9/1 درصد) به پرهاکلامپسی، مبتلا شدند. میانگین سطح روی سرم مادران 7/95 ± 6/116 µg/dl بود. در 4/27
درصد نمونهها میزان روی سرم کمتر از 51 میکروگرم بر دسیلیتر بود و 6/72 درصد شرایط
طبیعی روی سرم را داشتند. آزمون T مستقل نشانداد که اختلافی معنیدار در میانگین روی سرم در دو
گروه مبتلا و غیرمبتلا به پرهاکلامپسی وجوددارد. بهطوریکه میانگین سطح روی در
زنان مبتلا به پرهاکلامپسی کمتر بود.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشانداد که کاهش سطح
روی سرم با وقوع پرهاکلامپسی ارتباطدارد.