مقدمه و هدف: با توجه به اینکه پره­اکلامپسی، عارضه­ای بالقوه، خطرناک و کشنده در بارداری است، این پژوهش با هدف ارتباط وقوع پره­اکلامپسی و سطح روی سرم مادران باردار در نیمه اول بارداری انجام­شد.

مواد و روش­ها: این مطالعه، تحلیلی بوده، بدین دلیل، آینده­نگر است که روی 1033 مادر باردار در درمانگاه­های پره ناتال شهر تهران انجام­شده، در بدو ورود به مطالعه، نمونه خون برای سنجش روی اخذ و پرسش­نامه دموگرافیک تکمیل شد. مادران باردار از زمان ورود به مطالعه تا زمان زایمان تحت مراقبت و پیگیری قرارگرفتند. در صورت وجود فشارخون مساوی یا بیش از140 بر 90 میلی‌متر جیوه و پروتئین‌اوری پس از هفته بیستم بارداری، تشخیص پره­اکلامپسی برای مادر داده­می­شد. برای تجزیه­و­تحلیل داده‌ها از نرم­افزار SPSS16 و از آزمون آماریT مستقل استفاده­شد.

نتایج: از 1033 مادر باردار 20 نفر (9/1 درصد) به پره­اکلامپسی، مبتلا شدند. میانگین سطح روی سرم مادران 7/95 ± 6/116 µg/dl بود. در 4/27 درصد نمونه­ها میزان روی سرم کمتر از 51 میکروگرم بر دسی­لیتر بود و 6/72 درصد شرایط طبیعی روی سرم را داشتند. آزمون T مستقل نشان­داد که اختلافی معنی­دار در میانگین روی سرم در دو گروه مبتلا و غیرمبتلا به پره­اکلامپسی وجوددارد. به­طوری­که میانگین سطح روی در زنان مبتلا به پره­اکلامپسی کمتر بود.

نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه نشان­داد که کاهش سطح روی سرم با وقوع پره­اکلامپسی ارتباط­دارد.