مقدمه و هدف: آستیگماتیسم از عوارض شایع عمل پیوند نفوذی ( PK ) و لایه ای ( LK ) قرنیه است که به دلیل ایجاد اختلال بینایی موجب عدم موفقیت عمل می‌شود. در این مطالعه، اثربخشی بازنگری اسکار درست در محل عمل، بر میزان آستیگماتیسم بررسی شد.

  مواد و روش‌ها‌: این مطالعه مداخله‌ای prospective برروی19 نفر (19 چشم) از بیماران مبتلا به آستیگماتیسم پس از PK یا LK صورت گرفت. در تمام بیماران سه ماه پس از برداشتن بخیه‌ها، رفراکشن و کراتومتری و توپوگرافی انجام شد. سپس به کمک زاویه‌سنج Mendez در بیماران با آستیگماتیسم شش دیوپتر و کمتر، دو شکاف 45 درجه و در بیماران با آستیگماتیسم بیشتر دو شکاف 60 درجه در مریدین Steep قرنیه داده شد. میزان عیب انکساری و کراتومتری قرنیه قبل و حداقل سه ماه پس از عمل اندازه‌گیری شد.

  نتایج: میانگین سنی بیماران 30 سال )81-19 ) بود. علل پیوند قرنیه شامل قوز قرنیه(15)، اسکار ناشی از ضربه(2) و تورم قرنیه بعلت عدسی‌های داخل چشمی( pseudophakic bullous keratopathy)(2 ) بود. 2 مورد میکروپرفوراسیون و نشت مایع زلالیه اتفاق افتاد که با بستن چشم درمان شد و هیچ عارضه دیگری در دوره پیگیری وجود نداشت.

  میانگین آستیگماتیسم قبل از عمل 5/4 ± 1/8 ( 3 تا 24) دیوپتر بود و پس از عمل آستیگماتیسم 7/3 ± 4/5 ( 5/0 تا 14)دیوپتر به دست آمد(05/0> p ).

  نتیجه‌گیری: آزادسازی اسکار در محل جوشگاه پیوند از لحاظ آماری تأثیر قابل توجهی بر کاهش میزان آستیگماتیسم پس از عمل پیوند قرنیه دارد. و می‌تواند به عنوان روش مناسبی برای درمان این بیماران مورد استفاده قرار گیرد.