2024-03-28T21:44:41Z
https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=282
دانشور پزشکی
Daneshvar Med
2716-9723
2716-9723
1395
24
3
اثر اولئوروپئین بر حافظۀ احترازی غیرفعال در مدل آلزایمر القاشده توسط کلشیسین در موش بزرگ آزمایشگاهی
سهیلا
پورخداداد
مهرنوش
مقدسی جهرمی
زهرا
خانی پور
منیژه
کرمی
مقدمه و هدف: آلزایمر یک بیماری نورودژنرتیو گسترده میباشد که با اختلال در حافظه و یادگیری همراه است. اولئوروپئین یک ترکیب فنولی با اثرات آنتیاکسیدانی و نوروپروتکتیو میباشد که باعث کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود عملکرد شناختی میشود. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات پیشدرمانی با اولئوروپئین بر اختلال شناختی القاشده توسط کلشیسین با استفاده از آزمون اجتنابی غیرفعال میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه، از رتهای 250 تا 200 گرم استفاده شد. اولئوروپئین (mg/kg 10 و 20) بهمدت 10 روز بهصورت گاواژ به موشهای صحرایی خورانده شد و در روز دهم، ناحیۀ هیپوکامپ بهصورت دوطرفه کانولگذاری شد و کلشیسین (µg/rat ۱۵) به داخل ناحیۀ CA1 هیپوکامپ تزریق گردید. یک هفته بعد، موشها در دستگاه یادگیری اجتنابی غیرفعال آموزش دیدند و تست حافظه 24 ساعت بعد از آموزش بهصورت اندازهگیری زمان تأخیر ورود به قسمت تاریک شوکدهنده و زمان سپریشده در محفظۀ تاریک انجام شد.
نتایج: دادهها نشان داد که تزریق مرکزی کلشیسین سبب کاهش زمان تأخیر ورود به قسمت تاریک و افزایش زمان سپریشده در محفظه تاریک گردید. تزریق اولئوروپئین (mg/kg 10 و 20) پیش از تزریق کلشیسین (µg/rat 15) توانست اختلالشناختی حاصل از کلشیسین را اصلاح کند.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که تزریق اولئوروپئین بهصورت گاواژ اختلال ایجادشده در یادگیری و حافظۀ توسط کلشیسین را بهبود میبخشد.
اولئوروپئین
آلزایمر
کلشیسین
حافظۀ احترازی غیرفعال
هیپوکامپ
2016
08
22
1
8
https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1733_1968e55afd942f3e657c96e0895a8b66.pdf
دانشور پزشکی
Daneshvar Med
2716-9723
2716-9723
1395
24
3
تأثیر تمرین قدرتی بر میزان حافظه و یادگیری فضایی در موشهای صحرایی آلزایمریشده با بتاآمیلوئید
خدیجه
ابراهیمی
سیامک
ریحانی راد
سعید
صدیق اعتقاد
سید مهدی
وطن دوست
مقدمه و هدف: فعالیت بدنی بهخاطر تأثیر مثبتی که بر عوامل خطرزای بیماری آلزایمر دارد، مورد توجه محققان است. با وجود این، معلوم نیست کدام نوع فعالیت بدنی در این حیطه ارجحیت دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر تمرینات قدرتی بر عملکرد حافظه و یادگیری فضایی در موشهای صحرایی آلزایمریشده با پروتئین بتا آمیلوئید (35-25) است.
مواد و روشها: در این مطالعه، تعداد 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (n=8) در چهار گروه 1. کنترل سالم، 2. سالم تمرین قدرتی، 3. کنترل آلزایمری، 4. آلزایمری تمرین قدرتی تقسیم شدند. بتاآمیلوئید (35-25) بهروش I.C.V درون بطن مغز حیوانات تزریق شد. در تمرین قدرتی، حیوانات برای سه جلسه در هفته، بهمدت دو ماه بهوسیلۀ وزنههای اتصالی به دم موشها از نردبانی بهطول یک متر با شیب 85 درجه بالا میرفتند؛ در نهایت میزان حافظه و یادگیری فضایی با استفاده از تست آبی موریس مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: نتایج تحقیق حاضر نشان داد موشهای صحرایی آلزایمری بهطور معنیداری دارای زمان تأخیر بیشتر و مدت زمان صرفشدۀ کمتر در ربع هدف نسبت به گروه کنترل سالم هستند (P < 0.005). همچنین تمرین قدرتی بهطور معنیداری منجر به کاهش زمان تأخیر و افزایش زمان صرفشده در ربع هدف در حیوانات سالم و آلزایمری شد (P < 0.005).
نتیجهگیری: تمرینات قدرتی میتواند موجب بهبود حافظه و یادگیری فضایی در حیوانات آلزایمری شود و از پیشرفت روند آسیبشناختی ناشی از بیماری آلزایمر جلوگیری کند.
تمرین قدرتی
بیماری آلزایمر
حافظه و یادگیری فضایی
2016
08
22
9
18
https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1734_672359ecb6c603c8c5927866ec78fe91.pdf
دانشور پزشکی
Daneshvar Med
2716-9723
2716-9723
1395
24
3
مقایسۀ اضطراب و نشانههای استرس پس از سانحۀ مادران و سازگاری روانی در کودکان بستری مبتلا و غیرمبتلا به سرطان خون
حسن
ابوالقاسمی
فرشته
پورمحسنی کلوری
مریم
نیکخواه
مقدمه و هدف: سرطان خون گونهای از سرطان خون و مغز استخوان و شایعترین نوع سرطان در کودکان میباشد. والدین کودکان مبتلا به سرطان خون و خود کودکان پس از بستری مشکلات روانشناختی عدیدهای را تجربه خواهند کرد. پژوهش حاضر به مقایسۀ اضطراب و نشانههای استرس پس از سانحۀ والدین و سازگاری روانی در کودکان بستری مبتلا و غیرمبتلا به سرطان خون پرداخته است.
مواد و روشها: روش پژوهش حاضر از نوع علّی_مقایسهای بود و جامعۀ پژوهش شامل تمامی کودکان مبتلا به سرطان خون بستری در بیمارستان بقیهالله (عج) و بیمارستان مفید و مادرانشان بودند؛ همچنین کودکان غیرمبتلا، کودکانی بودند که در بخش عمومی بیمارستان بقیهالله (عج) بستری بودند. از میان این کودکان 30 کودک مبتلا به سرطان خون و 30 کودک غیرمبتلا به شیوۀ دردسترس انتخاب شدند و مادران آنان به پرسشنامۀ اضطراب صفت_حالت، مقیاس تأثیر رویداد تجدیدنظرشده و پرسشنامۀ رفتار کودک پس از بستری پاسخ دادند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شدند.
نتایج: یافتهها نشان داد مادران کودکان سرطانی در مقایسه با مادران کودکان غیرسرطانی نشانههای استرس پس از سانحۀ بیشتری را تجربه کردند. همچنین سازگاری روانی کودکان مبتلا به سرطان در مقایسه با کودکان غیرمبتلا کمتر بود. بین مادران دو گروه مورد مطالعه از نظر اضطراب صفت_حالت تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: شناسایی اولیۀ والدین در معرض خطر ابتلا به نشانههای استرس پس از سانحه، متخصصان حوزۀ سلامت را مکلف میسازد تا بروز این علائم و نشانهها را در والدین و کودکان بیمارشان بررسی نمایند و در صورت وجود این علائم، مداخلات روانشناختی_اجتماعی لازم را برای آنان فراهم سازند.
اضطراب
نشانههای استرس پس از سانحۀ والدین
سازگاری روانی
سرطان خون
کودکان
2016
08
22
19
26
https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1735_62fbe6fe608346d9e845d7d5f868e3ee.pdf
دانشور پزشکی
Daneshvar Med
2716-9723
2716-9723
1395
24
3
بررسی برخی آنزیمهای آنتیاکسیدان و شاخصهای استرس اکسیداتیو در افراد دارای سندرم متابولیک در مقایسه با افراد سالم
مهدی
حاتمی
شیوا
برزوئی
محمدتقی
گودرزی
مرضیه
صفی آریان
زهرا
طاووسی راد
صادق
زارعی
مقدمه و هدف: سندروم متابولیک در اکثر جوامع با شیوع بالایی وجود دارد که زمینهساز بسیاری از اختلالات از قبیل دیابت نوع 2 و پرفشاری خون میباشد. استرس اکسیداتیو و التهاب از عوامل مؤثر در پاتولوژی این بیماری است. تأثیرات جنس، سن، نژاد، تغذیه و شیوۀ زندگی در بروز این اختلال مهم میباشد. این مطالعه با هدف بررسی برخی از آنزیمهای سیستم دفاع آنتیاکسیدانی و تعدادی دیگر از فاکتورهای دخیل در استرس اکسیداتیو در مبتلایان به سندروم متابولیک انجام گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه روی 37 فرد با سندروم متابولیک و 31 نفر سالم انجام گرفت. نمونۀ خون در حالت ناشتا گرفته شد. نمونههای سرم و گلبول قرمز تهیه شد. پروفایل لیپیدی، اسید اوریک، مالون دیآلدئید و گروههای تیول در سرم نمونهها اندازهگیری شد. آنزیمهای آنتیاکسیدان شامل سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، و کاتالاز در نمونههای گلبول قرمز سنجش گردید.
نتایج: غلظت گلوکز و تریگلیسرید سرم در بیماران سندروم متابولیک بهطور معنیداری بالاتر از افراد سالم بود، در میزان کلسترول، HDL-C و LDL-C تفاوت معنیداری بین دو گروه مشاهده نشد. در میزان سرمی فاکتورهای اسیداوریک، گروههای تیول، مالون دیآلدئید نیز بین دو گروه اختلاف معنیداری دیده نشد. فعالیت آنزیمهای سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، و کاتالاز در گلبولهای قرمز بیماران مبتلا به سندروم متابولیک بهطور معنیداری در مقایسه با گروه کنترل کاهش نشان داد (مقدار p < /span> بهترتیب برابر با 02/0و 01/0 و 03/0).
نتیجهگیری: کاهش فعالیت آنزیمهای سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز نشاندهندۀ تضعیف سیستم دفاع آنتیاکسیدانی در سندروم متابولیک میباشد. این فرایند میتواند زمینهساز التهاب و سایر عوارض سندروم متابولیک باشد. تقویت سیستم آنتیاکسیدانی با مصرف مواد طبیعی احیاکننده میتواند در بروز عوارض ناشی از استرس اکسیداتیو مفید باشد.
سندروم متابولیک
گلوتاتیون پراکسیداز
سوپر اکسید دیسموتاز
استرس اکسیداتیو
2016
08
22
27
34
https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1736_36cb9a3dbc79d2a61ecf6caaafd6d514.pdf
دانشور پزشکی
Daneshvar Med
2716-9723
2716-9723
1395
24
3
تأثیر تمرینات تناوبی هوازی بر بهبود حافظۀ بیماران دیابتی با توجه به تغییرات هموسیستئین
مجید مهاجری
حمید معرفتی
یگانه احسانی فرد
سید محمد علی عظیمی دخت
حمید نجفی پور
مقدمه و هدف: تغییر سبک زندگی و بیتحرکی، دیابت را به یکی از بیماریهای شایع جامعه تبدیل کرده است. ازجمله عوارض ثانویۀ دیابت اختلالات حافظه میباشد. هیپرهموسیستئینمی که از تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از دیابت میباشد، میتواند سبب تشدید این اختلالات شود که طی تحقیقات به اثر فعالیت بدنی بر هموسیستئین اشاره شده است. این مطالعه به بررسی تأثیر تمرینات تناوبی هوازی بر بهبود حافظه و سطوح هموسیستئین پرداخته و همچنین ارتباط بین تغییرات سطوح هموسیستئین با اختلالات حافظه را بررسی نمود.
مواد و روشها: حجم نمونه در این تحقیق 20 نفر از افراد مبتلا به دیابت نوع دو تحت درمان با متفورمین بودند که بهصورت نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. پروتکل بهکاررفته شامل 24 جلسه تمرینات هوازی با شدت 40 تا 55درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره[1] بود که بهصورت تناوبی به اجرا درآمد. بهمنظور بررسی اختلاف معناداری بین پیشآزمون و پسآزمون، از آزمون t همبسته و ارتباط بین فاکتورها از طریق ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد میانگین امتیاز حافظۀ آزمودنیها از 354/6 ± 12/28 امتیاز به 6/5 ± 18/31 امتیاز و سطوح هموسیستئین از 32/2 ± 02/20 میکرومول در لیتر به 6/2 ± 82/17 میکرومول در لیتر رسید که این تغییرات از نظر آماری معنیدار بودند. ارتباط بین تغییرات سطوح هموسیستئین و حافظه 051/0r = بود؛ اما معنیدار نبود.
نتیجهگیری: تمرینات تناوبی هوازی بر بهبود حافظه و کاهش سطوح هموسیستئین بیماران دیابتی نوع دو تأثیر دارد؛ اما ارتباط میان حافظه و هموسیستئین از لحاظ آماری معنیدار نبود.
دیابت
اختلالات حافظه
هموسیستئین
تمرینات تناوبی هوازی
2016
08
22
35
42
https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1737_467abfe3cde6e96fc7056c6cab9c4630.pdf
دانشور پزشکی
Daneshvar Med
2716-9723
2716-9723
1395
24
3
عصارۀ آبی- الکلی مریمگلی (Salvia officinalis) بر تغییرات تعداد سلولهای زایندۀ بافت بیضه در موش صحرایی نر بالغ دیابتی
مریم
میرچناری
مختار
مختاری
مهرداد
شریعتی
مقدمه و هدف: دیابت قندی با ایجاد استرس اکسیداتیو، آسیبهای متابولیسمی متعددی در بیضهها ایجاد میکند. این مطالعه با هدف پیشگیری از خواص آنتیاکسیدانی مریمگلی بر آسیب بافتی بیضه در موشهای صحرایی نر دیابتیشده با استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها: در این مطالعۀ تجربی،50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 5 گروه 10تایی تقسیم شد: گروه کنترل، دریافتکنندۀ آب و غذا؛ گروه دیابتی، دریافتکنندۀ mg/kg 60 استرپتوزوتوسین؛ گروه کنترل، تحت تیمار مریمگلی با دوز mg/kg 400؛ گروه دیابتی، تحت تیمار مریمگلی با دوز mg/kg 200 و گروه دیابتی تحت تیمار مریمگلی با دوز mg/kg400 بودند. پس از 28 روز، بیضهها نیز بلافاصله خارج گشته و پس از تهیۀ مقاطع بافتی و رنگآمیزی با روش هماتوکسیلین ائوزین مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: مقایسۀ مقاطع بافتی نشان داد تعداد سلولهای اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت، اسپرماتید، لایدیگ و سرتولی در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل کاهش معنیداری را نشان میدهد. در مقایسۀ گروه کنترل تحت تیمار نسبت به گروه کنترل تعداد این سلولها (به جز سرتولی) افزایش معنیداری را نشان میدهد. تعداد این سلولها در گروههای دیابتی تحت تیمار (kg/mg 400mg/kg ,200) نسبت به گروه دیابتی افزایش معنیداری را نشان میدهد )05/0 < (P < /span>.
نتیجهگیری: ترکیبات آنتیاکسیدانی موجود در عصارۀ مریمگلی در کاهش عوارض فرایند اسپرماتوژنز ناشی از دیابت در موش صحرایی مؤثر است.
مریمگلی
دیابت
بیضه
موش صحرایی
2016
08
22
43
50
https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1738_47e6bb02bf2119cdb6ab0a64dbbdf787.pdf
دانشور پزشکی
Daneshvar Med
2716-9723
2716-9723
1395
24
3
تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر تغییرات ساختاری پارانشیمی وغیرپارانشیمی ریه
مهدی
یادگاری
شادمهر
میردار
غلامرضا
حمیدیان
مقدمه و هدف: اطلاعات موجود در ارتباط با تأثیر تمرینات تناوبی شدید بر تغییرات ساختاری بافت ریوی محدود میباشد. هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر تغییرات ساختاری پارانشیمی و غیرپارانشیمی بافت ریه در رتهای نر ویستار بود.
مواد و روشها: نمونههای پژوهش حاضر را 12 سر رت نر نژاد ویستار، کاملاً سالم و بدون سابقۀ بیماری (سن 4 هفته و میانگین وزنی 9±68 گرم) تشکیل داده بودند که بهصورت مساوی به گروه تمرین و کنترل تقسم شدند. رتها در طی 9 هفته، برنامۀ تمرین تناوبی شدید را با سرعت 25 متر بر دقیقه شروع و با سرعت 70 متر بر دقیقه به پایان رساندند. در پایان، جهت انجام آزمایشهای هیستولوژی و استریولوژی، بافت ریه خارج گردید.
نتایج: نتایج نشان داد متعاقب 9 هفته اجرای تمرین تناوبی شدید، بهطور معنادار حجم پارانشیمی، تعداد آلوئولها و سطح تنفسی کاهش و حجم غیرپارانشیمی و فضای اطراف عروق و برونشیول افزایش یافت (P≤0.05).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر به نظر میرسد تمرین تناوبی شدید قادر است ریه را به سمت بینظمی ساختاری و التهاب پیش ببرد. تأثیراتی که احتمالاً با کاهش کارایی ریه در تبادل حداکثری گاز در عرض سد گازی ـ خونی حین اجرای رقابتهای ورزشی و بهچالشکشیدن سلامت عمومی ریه همراه است.
تمرین تناوبی شدید
پارانشیم ریه
آلوئول
رمدلینگ
2016
08
22
51
60
https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1739_8d83cc0238a12f11255ac9fcfe5a0749.pdf
دانشور پزشکی
Daneshvar Med
2716-9723
2716-9723
1395
24
3
عوامل مؤثر بر اضطراب قبل از عمل از دید بیماران اتاق عمل
رامین
روانگرد
پیوند
باستانی
اسرا
مرادی
مهدیه
السادات احمدزاده
مقدمه و هدف: اضطراب بهعنوان یک شکایت عمده در اکثر بیماران مراجعهکننده و همچنین بهعنوان یک عامل بازدارنده و مؤثر در مقاومت بیماران برای انجام اعمال جراحی موردنیاز، شناخته شده است. لذا این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر بر اضطراب قبل از عمل از دید بیماران مراجعهکننده به اتاق عمل در بیمارستانهای عمومی وابسته به دانشگاه علومپزشکی شیراز در سال 1394 انجام شد.
مواد و روشها: مطالعۀ حاضر یک مطالعۀ کاربردی و تحلیلی از نوع مقطعی میباشد که در سال ۱۳۹۴ در بیمارستانهای عمومی وابسته به دانشگاه علومپزشکی شیراز بر روی 150 بیمار بزرگسال تحت عمل جراحی انجام شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه تهیه شده توسط نظری و همکاران بود. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS22 و از طریق آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل وآنوا تجزیهوتحلیل شدند. سطح معنیداری، 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج: نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین میانگین اضطراب قبل از عمل بهترتیب مربوط به نگرانیهای قبل از عمل (5/7±4/27) و عوامل تنیدگیآور محیط فیزیکی اتاق عمل (3/6±9/14) بود. بین سن، جنس، شغل، احساس نیاز به مراجعه به روانشناس و تعداد دفعات جراحی بیماران در گذشته، با اضطراب قبل از عمل رابطۀ معناداری وجود داشت (05/0P<).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه میتوان با انجام اقداماتی مانند آشنانمودن بیماران با محیط فیزیکی اتاق عمل و کادر درمانی در اتاق عمل قبل از عمل جراحی، بیهوشنمودن بیمارانی که نیاز به بیهوشی دارند در خارج از محیط اتاق عمل و ...، از اضطراب بیماران کاست.
اضطراب
اتاق عمل
عوامل تنشزا
بیمارستان
2016
08
22
61
70
https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1740_3ff6b3bbfcea27ad4c8cf1b8528b7db1.pdf