TY - JOUR ID - 1531 TI - اثر عصاره آبی هویج Daucus carota بر انقباض‌های رحم موش صحرایی غیرآبستن JO - دانشور پزشکی JA - DANESHMED LA - fa SN - 2716-9723 AU - آهنگرپور, اکرم AU - امیرزرگر, اشرف AU - عروجن, علی‌اکبر AU - بختیاری‌زاده, حمیده AU - نیک‌رفتار, ام‌البنین AD - گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات فیزیولوژی و مرکز تحقیقات دیابت، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور AD - گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور AD - گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور AD - دانشکده پیراپزشکی، مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور Y1 - 2012 PY - 2012 VL - 20 IS - 3 SP - 67 EP - 74 KW - هویج KW - پتاسیم‌کلراید KW - اکسی‌توسین KW - انقباض‌رحمی DO - N2 -  مقدمه­ و هدف: هویج (Daucus carota) سرشار از بتاکاروتن و دارای خواص آنتی­اکسیدانی است. گزارش­شده که هویج روی دستگاه تولید مثل زن، تأثیرهای استروژنی و هورمونی می­گذارد. درخصوص اثر این گیاه، روی انقباض­های رحمی، تحقیق تجربی انجام­نشده­است؛ بنابراین تصمیم­گرفته­شد اثر عصاره آبی هویج بر انقباض­های رحم جدا شده موش­صحرایی بررسی­شود.   مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر 32 سر موش صحرایی از نژاد ویستار (300-200گرم)، در چهار گروه قرارگرفتند؛ پس از ایجاد انقباض به­وسیله پتاسیم­کلراید و اکسی­توسین و انکوبه­کردن با پروپرانولول و نالوکسان، اثر غلظت­های مختلف عصاره بررسی­شد. بعد از لاپاراتومی، قطعات 5/1 سانتی­متری رحم جداشده در حمام بافت محتوی ml10 دیژالون (c°29) قرارداده­شدند؛ سپس توسط پتاسیم کلراید mM60 و اکسی­توسین mU/ml10 قطعات رحم منقبض­شده، پس از آن عصاره آبی هویج در غلظت­های (1/0تا8/0mg/ml) در حضور دو ماده بالا به حمام بافت افزوده­شد. در این بررسی، بافت­های رحم به­وسیله پروپرانولول Mµ1 و نالوکسان Mµ1 به­صورت جداگانه انکوبه و نقش گیرنده­های بتاآدنورسپتورها و اوپیوئیدی ارزیابی­شدند.   نتایج: غلظت­های عصاره به­صورت تجمعی و وابسته به دوز، انقباض­های ناشی از پتاسیم­کلراید (05/0p < ) و اکسی­توسین (001/0p < ) را کاهش­داد؛ همچنین پروپرانولول و نالوکسان در اثر عصاره نقشی­نداشتند.   نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه پیشنهادمی­دهد که به­احتمال، اثر ضدانقباضی عصاره آبی هویج از طریق مسدودکردن کانال­های کلسیمی وابسته به ولتاژ صورت­گرفته­است؛ اگرچه رسپتورهای بتاآدرنرژیک و اپیوئیدی در این اثر، نقشی را از خود نشان­ندادند.  UR - https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1531.html L1 - https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1531_85b5be0f6815b34f0a555510ecd69aa0.pdf ER -