مقدمه و هدف: مطالعاتی متعدد درزمینه دستیابی به داربستی منظور رشد سلولهای بنیادی روی آن انجامشدهاست. هدف از این تحقیق، ارائه داربست زیست تخریبپذیر کیتوسان-پلی اتیلن اکسید (PEO) با بررسی توانایی رشد، تکثیر، عدم تمایز و مرگ سلولی سلولهای استرومایی مغز استخوان (BMSCs) روی آن است. مواد و روشها: ابتدا تشکیل نانوالیاف کیتوسان-PEO به نسبت 90 به 10و80 به 20 به روش الکتروریسی، توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد بررسی قرارگرفت؛ این اسکافولد روی ژلاتین 1 درصد در پلیت 24 خانهای قرارگرفته، استریلشد. سلولهای BMSCs از استخوان ران موشهای صحرایی بالغ استخراج و پس از سه مرحله پاساژ در خانههای خالی پلیت بهعنوان گروه شاهد و هم روی داربست کشتدادهشد. میزان تکثیر، عدم تمایز و سلولهای در حال مرگ، طی روزهای دوم، چهارم و ششم مورد بررسی قرارگرفت. نتایج: نتایج نشاندادند که مورفولوژی سلولها روی داربست حفظشده، با گروه شاهد، مشابه بود. میزان تکثیر سلولها روی داربست در روزهای متوالی افزایشیافته، اختلافی معنیدار با میزان تکثیر سلولها در کشت سلولها در گروه شاهد نداشت؛ یافتهها همچنین نشاندادند که درصد تمایز سلولهای BMSCs و درصد میزان مرگ سلولی نیز در سلولهای کشتدادهشده روی داربست در مواجه با داربست در پایان روز ششم با گروه شاهد مشابه بود. نتیجه گیری: تکثیر، عدم تمایز و عدم مرگ سلولی BMSCs روی نانوالیاف کیتوسان-PEO زیست تخریبپذیر به ارائه مدلی از داربست منجرشد که میتواند در مهندسی بافت و سلول درمانی مورد استفاده قرارگیرد.