مقدمه و هدف: سلامت روان، یکی از موضوعهای مهم و بهطور جدی تاثیرگذار در نظام سلامت است که در همه دنیا و ازجمله ایران، مورد غفلت نسبی قرارگرفتهاست. در بسیاری از کشورها، رصد شیوع و بروز اختلالهای روانی بهصورت مرتب، طی دورههای مختلف انجاممیگیرد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تدوین گزارشی از روند میزان شیوع اختلالهای روانپزشکی در کشور براساس مطالعات گذشته است. مواد و روشها: در پژوهش حاضر بهمنظور بررسی مستندها و مقالات موجود از جستجو در موتورهای جستجوگر استفادهشدهاست؛ مقالات بهدستآمده، سپس با یکدیگر مقایسهشدهاند و روند میزان شیوع اختلالهای روانپزشکی بر این اساس استخراجشدهاست. نتایج: تاکنون بهمنظور تعیین شیوع اختلالهای روانپزشکی در سطح کشور، سه مطالعه اپیدمیولوژیک با سه ابزار مختلف صورتگرفتهاند؛ در این سه مطالعه که در سالهای 1378، 1380 و 1390 انجامشده، شیوع اختلالهای روانی بهترتیب 21، 10/17 و 6/23 درصد برآوردشدهاست اما به دلیل وجود تفاوت در جامعه هدف و ابزار، مقایسه میان آنها با اشکالهایی همراه بوده؛ به همین دلیل بهمنظور استخراج روند اختلالهای روانپزشکی، از مطالعات انجامشده با ابزار و جامعه هدف یکسان در شهر تهران، طی سالهای 1378، 1387 و 1390 نیز استفادهشده که در این مطالعات، شیوع اختلالها بهترتیب 5/21، 2/34 و 6/39 درصد بود. نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعات انجامگرفته در کشور، بهنظرمیرسد که میزان شیوع اختلالهای روانپزشکی بهصورتی نگرانکننده در کشور رو به افزایش است؛ لذا لازم است تا ضمن شناخت علل و عوامل مؤثر در این افزایش، هرچه سریعتر، راهکارها و تدابیری مناسب بهمنظور مقابله با آن اتخاذشوند.