مقدمه و هدف: امروزه، اهمیت فعالیت فیزیکی بهعنوان رفتار ارتقاءدهنده سلامت بهخوبی نشاندادهشدهاست. این مطالعه با هدف تعیین پیشبینیکنندگی سازههای الگوی بین نظریهای در اتخاذ رفتارهای منظم فعالیت فیزیکی دانشجویان پزشکی انجامشدهاست. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مقطعی بوده و کلیه دانشجویان پزشکی دانشگاه شاهد در سال 1390به تعداد 307 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه ای شامل سئوالات دموگرافیک، سئوالات فعالیت فیزیکی هفتگی و سئوالات فواید و منافع انجام فعالیت فیزیکی بوده است. این مقیاس براساس الگوی بین نظریه ای طراحی شده و دارای روایی و پایایی لازم می باشد. داده ها ی جمع آوری شده با نرم افزار spss نسخه 16 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: میانگین سنی افراد شرکتکننده 28/22 سال با انحرافمعیار 6/2، و 4/69 درصد آنها زن بودند. میانگین انجام فعالیت فیزیکی هفتگی در کل دانشجویان 17/175 دقیقه با انحرافمعیار 04/172 بوده و این مقدار در پسرها، اندکی از دخترها بیشتر بود. برآورد آنالیز رگرسیون بدین معناست که هر نمره افزایش در نمره کل فواید انجام فعالیت فیزیکی بهطور تقریبی، 7 نمره به نمره کل انجام فعالیت فیزیکی اضافهمیکند؛ همچنین هر نمره افزایش در نمره کل موانع انجام فعالیت فیزیکی بهطور تقریبی، 12 نمره از نمره کل انجام فعالیت فیزیکی میکاهد. نتیجهگیری: بهکارگیری سازههای الگوی بین نظریهای به سیاستگزاران کمکمیکند که بهمنظور افزایش فعالیت فیزیکی در میان دانشجویان باید مداخلاتی براساس این الگوها اعمالکرد.