%0 Journal Article %T اثر فلوکساتین بر روی اسپرماتوژنز و خودتکثیری سلول‌های پایه اسپرماتوگونی در موش‌های صحرایی بالغ %J دانشور پزشکی %I دانشگاه شاهد %Z 2716-9723 %A اکبری, هانیه %A حسن زاده, شاپور %A شالیزارجلالی, علی %A ملکی نژاد, حسن %D 2020 %\ 09/26/2020 %V 25 %N 5 %P 1-6 %! اثر فلوکساتین بر روی اسپرماتوژنز و خودتکثیری سلول‌های پایه اسپرماتوگونی در موش‌های صحرایی بالغ %K فلوکساتین %K خودتکثیری %K سلول‌های پایه اسپرماتوگونی %K اسپرماتوژنز %K موش صحرایی %K GFRα1 %R %X مقدمه و هدف: کاربرد فلوکساتین به عنوان یک داروی مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) با عوارض جانبی ناخواسته­ای مانند اختلالات تولیدمثلی همراه است. مطالعه حاضر در راستای ارزیابی اثرات فلوکساتین بر روی اسپرماتوژنز موش صحرایی و نیز خودتکثیری سلول‌های پایه اسپرماتوگونی به واسطه بررسی بیان گیرنده آلفا-1 خانواده فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از سلول گلیال (GFRα1) در سطح mRNA در بافت بیضه طرح­ریزی گردید.   مواد و روش­ها: موش­های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی به گروه­های تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی به دو زیرگروه که روزانه 5 و 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم فلوکساتین را به مدت 48 روز دریافت می­کردند، تقسیم گردید. نمونه­های بافت بیضه 24 ساعت پس از آخرین تیمار برداشت شدند و ارزیابی­های بافت­شناسی و رونویسی معکوس واکنش زنجیره­ای پلیمراز به ترتیب به منظور ارزیابی اسپرماتوژنز و میزان بیان GFRα1 در سطح mRNA انجام پذیرفتند.   نتایج: تجویز فلوکساتین به صورت وابسته به دُز موجب توقف بلوغ اسپرم­ها شد که این امر با کاهش‌های قابل­ملاحظه شاخص­های اسپرماتوژنیک مشخص گردید. همچنین، تجویز فلوکساتین به میزان 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم کاهش مشهودی را در بیان GFRα1 در سطح mRNA در بافت بیضه در پی‌ داشت.   نتیجه‌گیری: چنین به نظر می­رسد که سمیت­های تولیدمثلی ناشی از فلوکساتین به واسطه ایجاد اختلال در روند خودتکثیری سلول‌های پایه اسپرماتوگونی روی می­دهند که یافته­های حاضر لزوم پژوهش­های بیشتر پیرامون مکانیسم­های دقیق اختلالات اسپرماتوژنیک ناشی از داروهای ضد افسردگی SSRI را برجسته می­سازند.     %U https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1805_54e28e5d0e89b3c9bc2c6f21c576d170.pdf