%0 Journal Article %T بررسی ارتباط بین شدت بی‌ثباتی خودگزارشی با تعادل و سطح سلامت در افراد با بی‌ثباتی عملکردی مچ پا %J دانشور پزشکی %I دانشگاه شاهد %Z 2716-9723 %A اسفندیارپور, فاطمه %A گوهریی, شاهین %A صالحی, رضا %A آذران, تارا %D 2020 %\ 09/26/2020 %V 24 %N 6 %P 61-68 %! بررسی ارتباط بین شدت بی‌ثباتی خودگزارشی با تعادل و سطح سلامت در افراد با بی‌ثباتی عملکردی مچ پا %K پیچ‌خوردگی مچ پا %K بی‌ثباتی مفصل %K تعادل وضعیتی %R %X مقدمه و هدف: بی‌ثباتی مزمن عملکردی مچ پا که با حس بی‌ثباتی و تکرار پیچ‌خوردگی مشخص می‌شود، با اختلال تعادل و محدودیت در فعالیت‌های روزمره و ورزشی افراد، سطح سلامت آن‌ها را دستخوش تغییر می‌کند. اطلاعات کمی در مورد رابطۀ بین احساس بی‌ثباتی گزارش‌شده توسط افراد، که شکایت اصلی بیماران است، با وضعیت تعادل و سطح سلامت آن‌ها موجود می‌باشد. مواد و روش‌ها: 23 فرد مبتلا به بی‌ثباتی مزمن یک‌طرفۀ مچ پا (63/4±31/29 سال) و 23 فرد سالم (21/5±52/30 سال) در این مطالعه شرکت کردند. جهت سنجش تعادل از مجموعه آزمون‌های Balance Error Scoring System (BESS) استفاده شد. همچنین افراد دو پرسشنامۀ SF-36 و شاخص بی‌ثباتی مچ پا را تکمیل نمودند. برای مقایسه بین گروه‌ها از آزمون تی مستقل و من ویتنی و برای ارتباط‌سنجی بین متغیرها از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج: نمرۀ BESS در گروه افراد با بی‌ثباتی عملکردی مچ پا به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود (P<0.05). آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که رابطۀ معنی‌دار بین شاخص بی‌ثباتی مچ پا با تمام بخش‌های پرسشنامه SF-36 به‌جز انرژی/خستگی و عملکرد اجتماعی وجود دارد (r= 0.43 to 0.85, P>0.05). هیچ رابطۀ معنی‌داری بین آزمون‌های تعادلی با شاخص بی‌ثباتی مچ پا یافت نشد. نتیجه‌گیری: ارتباط قوی شاخص بی‌ثباتی با بخش جسمانی پرسشنامه  SF-36نشان می‌دهد میزان بی‌ثباتی که توسط بیمار گزارش می‌شود، تأثیر جدی بر سلامت جسمانی او می‌گذارد. اما گزارش بیمار با نتایج آزمون‌های تعادلی ارتباط معنی‌دار ندارد. %U https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1766_0a09ac7c0cba197f2da2030ec81297bf.pdf