@article { author = {narenjkar, jamshid and roghani, mehrdad and sedaghat, reza and tahami, mohamad}, title = {The effect of oral feeding of Cynara scolymus L. on thoracic aorta contractile response in diabetic rats}, journal = {Daneshvar Medicine}, volume = {18}, number = {2}, pages = {43-52}, year = {2010}, publisher = {Shahed University}, issn = {2716-9723}, eissn = {2716-9731}, doi = {}, abstract = { Background and Objective: Considering the higher incidence of atherosclerosis and cardiovascular disorders in diabetes mellitus, this study was conducted to evaluate the beneficial effect of oral 6-week administration of Cynara scolymus L. (CS) on contractile reactivity of isolated thoracic aorta. Materials and Methods: Wistar rats were divided into control, CS-treated control, diabetic, and CS-treated diabetic groups. For induction of diabetes, streptozotcin (STZ) was intraperitoneally administered (60 mg/Kg). Meanwhile, CS-treated groups received CS mixed with standard pelleted food at a weight ratio of 6.25% for 6 weeks. After 6 weeks, contractile reactivity of thoracic aortic rings to KCl and noradrenaline was determined using isolated tissue setup.  Results: Although CS-treated diabetic group did not show a significant reduction in KCl-induced contractile respone as compared to diabetic groupa, but NA-induced response was significantly lower in treated-diabetic group (P < 0.05) as compared to diabetic group. Meanwhile, there was no significant difference between control and CS-treated control groups regarding contractile reactivity.  Conclusion: Oral administration of CS for 6 weeks could improve hyperglycemia and also attenuate the contractile responsiveness of the vascular system and this may prevent the development of hypertension in diabetic rats.}, keywords = {Cynara scolymus L,Aorta,Diabetes mellitus,Contractile response}, title_fa = {اثر مصرف خوراکی کنگر فرنگی بر پاسخگویی انقباضی آئورت سینه‌ای موش صحرایی دیابتی}, abstract_fa = {  مقدمه و هدف: با توجه به افزایش بروز آترواسکلروز و بیماری‌های قلبی-عروقی در بیماری دیابت قندی و وجود شواهدی مبنی بر اثر ضددیابتی گیاه کنگر فرنگی، اثر مصرف خوراکی این گیاه به مدت 6 هفته بر پاسخگویی انقباضی آئورت سینه‌ای ایزوله در مدل تجربی دیابت قندی در موش صحرایی بررسی قرار شد.     مواد و روش کار: موش‌های صحرایی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با گیاه، دیابتی و دیابتی تحت درمان با گیاه تقسیم بندی شدند. برای دیابتی کردن موش‌ها از استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی‌گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با گیاه نیز پودر این گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با نسبت وزنی 25/6 درصد دریافت کردند. در پایان هفته ششم، پاسخ انقباضی حلقه‌های آئورت سینه‌ای به کلرور پتاسیم و نور آدرنالین با استفاده از اسباب بافت ایزوله بررسی قرار شد.     نتایج: پاسخ انقباضی آئورت سینه‌ای در گروه دیابتی تحت درمان با کنگر فرنگی به کلرور پتاسیم تفاوت معنادار نسبت به گروه دیابتی نشان نداد و این پاسخ در مورد نورآدرنالین در گروه دیابتی تحت تیمار (05/0 p}, keywords_fa = {کنگر فرنگی,آئورت,دیابت قندی,پاسخ انقباضی}, url = {https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1415.html}, eprint = {https://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1415_02010392e2fb2f020b41d76a24b612af.pdf} }